Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/**** E. - 2020/**** K.

1-HMK’nın 6367 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362/1-a maddesi hükmüne göre, Bölge Adliye Mahkemelerinin miktar veya değeri 40.000,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin verdiği kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamaz. Bu miktar, HMK’nın Ek 1. maddesi uyarınca, Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm tarihi itibarıyla 58.800,00 TL’dir. Davacı vekili, 13.310,40 TL manevi tazminat talebinde bulunmuş, Mahkemece 8.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiş, davaca vekili de reddedilen manevi tazminat yönünden temyiz yoluna başvurmuştur. Bu durumda yukarıda anılan madde hükmüne göre davacının temyizine konu miktarın temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. HMK’nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hukmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yönde karar verilebileceğinden, davacı vekilinin kesin olan karara yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.