Kararların Konusu: Navlun

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/**** E. - 2020/**** K.

1-) Birleşen dava, davacının sigortacı olarak sigortalısına ödediği tazminatın rucüen tahsili istemine ilişkindir. 6100 sayılı HMK’nın “Temyiz Edilemeyen Kararlar” başlığını taşıyan 362/1-a maddesiyle, Bölge Adliye Mahkemelerince verilen ve miktar veya değeri 40.000,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin olarak verilen kararlara karşı temyiz kanun yoluna başvurulamayacağı hüküm altına alınmıştır. Bu miktar, karar tarihi olan 09.10.2019 tarihi itibariyle 58.800,00 TL’dir. Bölge Adliye Mahkemesince, esastan reddedilen istinafa konu ilk derece mahkemesinin birleşen davaya ilişkin kararında hükmedilen alacak tutarının 55.000,00 TL olduğu nazara alınarak anılan miktarın yukarıda yazılı madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK’nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, asıl-birleşen davalı vekilinin birleşen davaya ilişkin kesin olan karara yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/**** E. - 2020/**** K.

2- Dava, taşımadan kaynaklı navlun alacağının tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkin olup, mahkemece yukarıda özetlenen gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmişse de, davalının takas def’ine konu ettiği dava dışı Carotrans şirketine ödenen 2.094,50 USD zararının, davaya konu taşımanın gecikmesinden doğan bir zarar olduğuna ilişkin savunmasını ispat edememiş olmasına karşın, bu tutarın düşülerek bakiye alacağa hükmedilmesi doğru olmadığından, mahkeme kararının davacı yararına bozulması gerekmiştir.

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/**** E. - 2020/**** K.

2-) Dosyanın yapılan incelenmesinde, asıl-birleşen davalı vekili tarafından asıl ve birleşen davanın esasına ilişkin 04.04.2019 tarihli kararın 31.07.2019 tarihli dilekçeyle temyiz edildiği, ancak anılan asıl karara yönelik temyiz harçlarının yatırılmamış olduğu anlaşılmakla, temyiz incelemesi yapılabilmesi için 6100 sayılı HMK’nın 366 maddesi yollamasıyla aynı Kanun’un 344. maddesi gereğince işlem tesis edilerek, asıl ve birleşen davanın esası hakkında verilen 04.04.2019 tarihli karara yönelik temyiz harç ve giderlerinin yatırılması hususunda asıl-birleşen davalı vekiline usulüne uygun olarak süre verilmesi, eksikliğin ikmali halinde temyiz itirazları incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi için dosyanın mahal mahkemesine iadesine karar vermek gerekmiştir.