Karar Metni

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Eskişehir 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 17.01.2019 tarih ve 2018/413-2019/12 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Dava, taraflar arasındaki toplu taşıma sözleşmesine istinaden verilen teminatın iadesi istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiş, Dairemizin 05.06.2018 tarih, 2016/13445 Esas ve 2018/4326 Karar sayılı ilamı ile “1- Dava, taraflar arasındaki toplu taşıma sözleşmesine istinaden verilen teminatın iadesi istemine ilişkindir. Dava tarihi olan 20.01.2016’da yürürlükte olan 6102 Türk Ticaret Kanunu’nun 4. ve 5. maddeleri uyarınca, bu kanunda öngörülen hususlardan doğan hukuk davaları ticari dava sayılır. Ticari davalara bakmakla görevli mahkeme Asliye Ticaret Mahkemesi olup, Asliye Hukuk Mahkemeleri ile Asliye Ticaret Mahkemeleri arasındaki ilişki görev ilişkisidir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 114. ve 115. maddelerine göre görev, dava şartı olup, yargılamanın her aşamasında resen dikkate alınması gerekir. Dava konusu uyuşmazlık, taşıma hukukundan kaynaklanmakta olup, niteliği itibariyle mutlak ticari davadır. Bu durumda mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, işin esasına girilip hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.” gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde, taşıma ilişkisinin mutlak ticari dava olduğu, mahkemenin görevsiz olduğu gerekçesiyle dava dilekçesinin usulden reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.