Karar Metni

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İzmir Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 15/06/2017 tarih ve 2016/3 E- 2017/73 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nce verilen 11/09/2019 tarih ve 2017/1595 E- 2019/1247 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili ve katılma yolu ile davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin 2009/05429 tescil numaralı endüstriyel tasarımın sahibi olduğunu, söz konusu koltuk tasarımının “Han modeli” ismiyle satışa sunduğunu, “Kurtlar Vadisi” isimli dizinin sponsoru olduğunu ve koltuk tasarımının dizinin başrol karakteri olan Polat Alemdar’ın dizideki odasında kullanıldığını, sponsorluk ve reklam yatırımı ile dava konusu tasarımın, sektörde daha da bilinir hale geldiğini, davalının bu tanınınmışlıktan yararlanarak “Polat Kanepe Takımı” adıyla müvekkiline ait tasarıma konu mobilya takımının aynısını ürettiğini, müvekkilinin tasarımının başarı grafiğinin artmasıyla müvekkiline lisans teklifleri geldiğini, 100.000,00TL’lik lisans sözleşmesi yaptığını, davalının tecavüzü sonrası müvekkilinin satışlarının önemli miktarda düştüğünü, Bursa 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2015/76 D.İş dosyası ile delil tespiti yapıldığını, ayrıca davalı adına tescilli 2014/06014 sayılı 7 nolu koltuk tasarımının yenilik ve ayırt edicilik niteliğine haiz olmadığını ileri sürerek, davalı adına tescilli 2014/06014 sayılı 7 nolu tasarımın hükümsüzlüğüne, müvekkilinin 2009/05429 sayılı 2 no’lu tasarımına tecavüzün ve haksız rekabetin tespitine, tecavüzün durdurulmasına, önlenmesine, 554 sayılı KHK’nın 54/c maddesi uyarınca ödenmesi gereken lisans bedeline göre şimdilik 1.000,00TL maddi, 50.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle tahsiline, hükmün ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesiyle maddi tazminat talebini toplam 50.000,00 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili; müvekkilinin hiçbir zaman “Polat” isimli bir koltuk modeli üretmediğini, müvekkili adına tescilli 2014/06014-7 sayılı tasarımın “Ottoman” isimli koltuk modeli ile 2015 ürün kataloğunda satışa sunduğunu, davacının tasarımı ile müvekkilinin tasarımının birbirinden farklı olduğunu, müvekkilinin tasarımının yenilik ve ayrıt edicilik kriterini taşıdığını, davacıyla müvekkilinin ortak olduğu bayi sayısının az olduğunu, sektörde neredeyse tüm firmaların 2015 yılı satışlarının önceki yılların satış oranlarının altında kaldığını, tespit dosyasına konu müvekkili işyerinde bulunan koltukların müvekkili şirkete tamir amacıyla getirilen ürünler olup, bilirkişinin müvekkiline ait firmanın tüm üretim hattında yaptığı incelemelerde davacının tescilli tasarımına konu ürünün üretildiğine ilişkin hiçbir parça, modül bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; hükümsüzlüğü talep edilen davalıya ait 2014/06014-7 sayılı tasarımın yenilik ve ayırt edicilik kriteri bulunduğunu, davalı tarafın kendi tasarımının koruma kapsamı dışına çıkarak, davacıya ait geçerli ve önceki tarihli tasarımı taklit ederek üretim, ticaret ve tanıtım yaptığının kanıtlandığı, davalı değişik iş dosyasından tespit edilen ürünün tamir amaçlı bulundurulduğunu savunmuş ise de iddiasını kanıtlayamadığı, davacı tarafın dava konusu tasarıma ilişkin lisans sözleşmesi sunduğu ve bu lisans sözleşmesinde yılık 100.000,00TL ücret öngörüldüğü, delil tespiti ile dava tarihi arasında geçen 43 günlük haksız kullanıma göre orantılama yapıldığında maddi tazminatın 11.780,82 TL’ye denk geldiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile davalının davacı adına tescilli 2009/05429-2 çoklu tasarımını taklit ederek koltuk üretip satma, tanıtma eylemlerinin tasarıma tecavüz ve haksız rekabet oluşturduğunun tespitine, tecavüzün önlenmesine ve durdurulmasına, mevcut tecavüzlü olarak üretilmiş ürünlere el konularak imhasına, her türlü ihlal oluşturan tanıtım gereçlerinin toplanarak imhasına, web ortamındaki tanıtımların kaldırılmasına, 11.780,82 TL maddi, 15.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden işleyecek değişen oranlı ticari faiziyle birlikte tahsiline, hükmün ilanına, davalıya ait 2014/06014-7 sayılı tasarımın hükümsüzlüğü davasının sabit olmaması nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Karara karşı taraf vekilleri tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi’nce; kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili ve katılma yolu ile davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda talep konusu maddi tazminatın 554 sayılı KHK’nın 52/son maddesi çerçevesinde hesaplanıp takdir hakkının kullanılmasında isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.