Karar Metni

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Alanya 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 15.03.2019 tarih ve 2018/202 E-2019/123 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan kabulüne dair Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nce verilen 04.06.2020 tarih ve 2019/1280 E-2020/574 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili ve katılma yoluyla davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin …’nün 5931 sicil numarasına kayıtlı Yılmaz Nakliyat Otomotiv İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti’nin ortağı olduğunu, şirketin 6102 sayılı TTK’nın geçici 7. maddesinin 15. bendine göre terkin edildiğini, ancak şirket adına kayıtlı aracın vergi borcu bulunduğunu, bu borcun yürürlükte olan yapılandırma hükümlerine göre taksitlendirilip ödenmesi işleminin yapılamadığını ileri sürerek şirketin ihyasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; Yılmaz Nakliyat…Ltd. Şti’nin 6102 sayılı TTK’nın geçici 7. maddesi kapsamında vergi dairesince kaydı resen terkin olduğu için münfesih sayılarak şirket kaydının 25.06.2014 tarihinde kapatıldığını, işbu davada yasal hasım olduğundan aleyhine yargılama giderine hükmedilmemesini savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; Yılmaz Nakliyat Otomotiv İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti’nin 6102 sayılı Kanunun geçici 7. maddesi gereğince re’sen kapatıldığı, silinme tarihinden itibaren beş yıl içinde şirketin ihyasının istenebileceği, davanın süresi içinde açıldığı, davacının hukuki yararı olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile, Yılmaz Nakliyat Otomotiv Turizm İnşaat Sanayi ve Tic. Ltd. Şti’nin TTK’nın geçici 7/15. maddesi uyarınca, şirket adına kayıtlı … plaka sayılı 1971 model Mercedes marka aracın birikmiş motorlu taşıt vergisi borcu ile diğer amme borçlarını yapılandırma hükümlerine göre taksitlendirip ödemeye ve aracın satışına ilişkin işlemlerin yapılması ile sınırlı olmak üzere ihyasına, ihya kararının Ticaret Sicil Gazetesinde tescil ve ilanına karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi’nce; TTK’nın geçici 7. maddesine göre re’sen terkin edilen ve mahkemece ihyasına karar verilen şirkete ek tasfiye memuru atanmadığı, dava tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 6102 sayılı TTK’nın 547/2. maddesi gereğince mahkemece, ihya isteminin kabulüne karar verilmesi halinde ek tasfiye işlemlerini yapması için son tasfiye memuru yahut memurlarının yahut da yeni bir veya birkaç kişinin tasfiye memuru olarak atanıp, tescil ve ilanına karar verileceği gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, yerel mahkeme kararının kaldırılmasına davanın kabulüne, …’nün 5931 sicil numarasına kayıtlı Yılmaz Nakliyat Otomotiv Turizm İnşaat Sanayi ve Tic. Ltd. Şti’nin tüzel kişiliğinin yeniden ihyasına, TTK’nın geçici 7/15. maddesi uyarınca, şirket adına kayıtlı … plaka sayılı 1971 model Mercedes marka aracın birikmiş motorlu taşıt vergisi borcu ile diğer amme borçlarını yapılandırma hükümlerine göre taksitlendirip ödemeye ve aracın birikmiş Motorlu Taşıt Vergisi ile diğer kamu borçlarını yapılandırıp taksitlendirip, ödenmesi ile sınırlı olmak üzere ek tasfiye işlemlerinin yapılması için davacının tasfiye memuru olarak atanmasına, tasfiye memuru atanmasına ilişkin kararın Ticaret Sicilinde tescil ve ilanına karar verilerek, davalı aleyhine yargılama giderine hükmedilmiştir.
Kararı, davalı vekili ve katılma yolu ile davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun geçici 7. maddesi kapsamında re’sen terkin edilen şirketin ihyası istemine ilişkin olup, şirketin ortağı olan davacı, şirket üzerine kayıtlı bir adet araç olduğunu ve bu araçtan kaynaklanan birtakım borçları bulunduğunu ileri sürerek TTK’nın geçici 7/15. maddesi gereğince tasfiye yapılması hususunda talepte bulunmuş olup; mahkemece, TTK’nın geçici 7/15. fıkrası uyarınca şirket adına kayıtlı aracın borçlarının ödenmesi ve satışı ile sınırlı olmak üzere ihya kararı verilmiş, davalının istinaf istemi üzerine bölge adliye mahkemesince, yerel mahkeme kararı kaldırılarak şirketin aracın borçlarının ödenmesi ile sınırlı olarak ihyasına, ek tasfiye işlemlerinin yapılması için davacının tasfiye memuru olarak atanmasına ve davalı aleyhine yargılama giderlerine hükmedilmiştir.
Ancak, TTK’nın geçici 7. maddesinin 15. fıkrası “…Ticaret sicilinden kaydı silinen şirket veya kooperatifin alacaklıları ile hukuki menfaatleri bulunanlar haklı sebeplere dayanarak silinme tarihinden itibaren beş yıl içinde mahkemeye başvurarak şirket veya kooperatifin ihyasını isteyebilir.” düzenlemesini içermekte olup, davacının da anılan bu hükme dayanarak şirketin ihyası isteminde bulunduğu dikkate alındığında, mahkemece 6102 sayılı TTK 7/15. maddesi uyarınca sicilden kaydı silinen şirketin ek tasfiye amacıyla ihyasına ve tasfiye işlemleri için şirkete tasfiye memuru atanmasına karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile sadece araç borçlarının ödenmesi amacıyla sınırlı olarak ihya kararı verilmesi doğru görülmemiş; kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.
2-Davalının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; davacının TTK.’nın geçici 7. maddesinin 15. fıkrasına dayalı olarak eldeki davayı açtığı, geçici 7. maddede gösterilen şartlar gerçekleşmeden şirketin terkin edildiğini ileri sürmediğine göre, mahkemece davalının tesis ettiği işlemin hatalı olduğu kabul edilerek yargılama giderlerinin davalı üzerinde bırakılmasına karar verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.