MahkemeYargıtay 11. Hukuk Dairesi
Esas No 2019 / ****
Karar No 2020 / ****
Karar Tarihi **.10.2020
Karşı OyYok
Dava Konusu: Anonim şirketler Tescil

Karar Metni

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Manavgat 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 12.12.2018 tarih ve 2018/146-2018/357 sayılı kararın Yargıtay’ca duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili ile asli müdahil … vekili tarafından istenmiş olduğu anlaşılmakla, duruşma için belirlenen 13.10.2020 günü hazır bulunan davacı vekilleri Av. …, Av. … ile davalı vekili Av. … ile asli müdahil davacı vekili Av. … dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı … vekili tarafından, davalı SideTurizm Sanayi ve Ticaret A.Ş. aleyhine açılan davalı şirketin feshi davasına, davalı şirket ortaklarından … vekili tarafından da davaya asli müdahil davacı olarak iştirak edilmiş ve yapılan yargılama sonunda, Manavgat 2. Asliye Hukuk (Ticaret) Mahkemesi’nin 2012/450 Esas ve 2015/96 Karar sayılı ve 17.02.2015 tarihli kararı ile davacı ve asli müdahil davacının iddiaları sübuta erdiğinden, davalı şirketin feshi yönündeki taleplerinin reddine ancak davacı … için davalı şirkete ait bir kısım taşınmazların tapularının iptali ile bu davacı adına tesciline, bu davacı için ayrıca bir miktar paranın davalıdan tahsili ile kendisine verilmesine, yine asli müdahil davacı … için davalı şirkete ait bir kısım taşınmazların tapularının iptali ile bu davacı adına tesciline, bu davacı için ayrıca bir miktar paranın davalıdan tahsili ile kendisine verilmesine, karar kesinleştiğinde davacı ve asli müdahil davacıya verilen ortaklık pay bedelleri nedeniyle ortaklık haklarının sonlandırılarak hisselerinin iptaline karar verilmiştir.
Bu kararın temyiz edilmesi üzerine Dairemiz’in 2015/4504 Esas ve 2015/12980 Karar sayılı ve 03.12.2015 tarihli kararıyla ve oyçokluğuyla yerel mahkeme kararı bozulmuştur. Manavgat 2. Asliye Hukuk (Ticaret) Mahkemesi’nin 2016/136 Esas ve 2016/226 Karar sayılı ve 05.04.2016 tarihli kararıyla Dairemiz’in bozma kararı benimsenmeyerek, önceki kararda ısrar edilmiştir.
Mahkemenin bu direnme kararının temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2017/11- 2874 Esas ve 2018/37 Karar sayılı ve 17.01.2018 tarihli kararı ile yerel mahkeme kararının Özel Daire tarafından bozulmasından sonra, davacılar vekilinin karar düzeltme isteminin yerel mahkemece süresinde olmadığı gerekçesi ile reddine karar verilmiş olması ön sorun olarak ele alınmış ve karar düzeltme başvurusunun bütün koşullarda kararına karşı karar düzeltme yoluna başvurulan Özel Daire tarafından yapılması gerektiği saptanmış ve hal böyle olunca kanun yolu tamamlanmadan direnme kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunarak direnme kararının kaldırılmasına, davacılar vekilinin karar düzeltme isteminin incelenmesi için dosyanın Özel Daire’ye gönderilmesine, temyiz itirazlarının bu aşamada inceleme konusu yapılmamasına karar verilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun bu kararı üzerine dosya Dairemiz’e intikal etmiş ve Dairemiz’in 2018/797 Esas ve 2018/2113 Karar sayılı ve 20.03.2018 tarihli kararı ile yerel mahkemenin karar düzeltme isteminin reddine dair 07.03.2016 tarihli ek kararının kaldırılmasına ve davacılar vekilinin karar düzeltme dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Dairemiz’in bu kararından sonra dosyayı ele alan Manavgat 2. Asliye Hukuk (Ticaret) Mahkemesi’nin 2018/146 Esas ve 2018/357 Karar sayılı ve 12.12.2018 tarihli kararında, bu kerre Dairemiz’in 2015/4504 Esas ve 2015/12980 Karar sayılı ve 03.12.2015 tarihli bozma kararına uyulmasına ve daha sonra yaptığı değerlendirme ile davacının ve asli müdahil davacının davasının reddine karar verilmiştir.
Yerel Mahkeme’nin bu kararının davacı ve asli müdahil davacı vekili tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmesi üerine duruşma yapılarak taraf vekilleri dinlenildikten sonra dosya incelenmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2017/11- 2874 Esas ve 2018/37 Karar sayılı ve 17.01.2018 tarihli kararına karşı karar düzeltme yolu açık olmasına ve Dairemiz emsal kararlarına göre dosyanın öncelikle mahal mahkemesine gönderilerek taraflara karar düzeltme yoluna müracaat edebilmeleri için imkan tanınması gerektiğinden, dosyanın yerel mahkemeye gönderilmek üzere Hukuk Genel Kurulu’na iadesine karar vermek gerekirken (Bakınız: Dairemiz’in 2019/2971 Esas ve 2019/5055 Karar sayılı ve 12.07.2019 tarihli emsal kararı.) bu husus gözden kaçırılarak inceleme yapılıp, Dairemiz’in 2018/797 Esas 2018/2113 Karar sayılı ve 20.03.2018 tarihli kararının verilmesi doğru olmamıştır. Zira bizzat Hukuk Genel Kurulu’nun 2017/11- 2874 Esas ve 2018/37 Karar sayılı ve 17.01.2018 tarihli kararında belirtildiği gibi ”… HUMK’nın 440 ve devamı maddelerinde öngörülen kanun yolu tamamlanmadan direnme kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı…”dır.
Uyuşmazlığın karar düzeltme aşaması nihayete erdirilmeden yargılamaya devam edilmesi, muhakame hukuku hükümlerine aykırılık oluşturur. Bu nedenle, Dairemiz’in 2018/797 Esas ve 2018/2113 Karar sayılı ve 20.03.2018 tarihli kararı ile Manavgat 2. Asliye Hukuk (Ticaret) Mahkemesi’nin Dairemiz’in kararından sonra verdiği 2018/146 Esas ve 2018/357 Karar sayılı ve 12.12.2018 tarihli davanın reddine ilişkin kararı yok hükmünde olduğundan ortadan kaldırılması gerekmiştir. Dairemiz’in benzer bir olaydaki emsal kararları da bu yöndedir. (Bakınız:Dairemiz’in 2016/12887 Esas ve 2016/9115 Karar sayılı ve 24.11.2016 tarihli kararı.)
Mahkemece yapılması gereken iş, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2017/11- 2874 Esas ve 2018/37 Karar sayılı ve 17.01.2018 tarihli kararının taraf vekillerine tebliğ edilerek, taraflara bu karara karşı karar düzeltme yoluna başvurma imkanının sağlanması, bu yola başvurulması halinde dosyanın karar düzeltme istemlerinin incelenmesi için Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na gönderilmesi ve Hukuk Genel Kurulunca verilecek karara göre sair işlemlere devam edilmesi; bu yola başvurulmadığı takdirde Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2017/11- 2874 Esas ve 2018/37 Karar sayılı ve 17.01.2018 tarihli kararında işaret edildiği şekilde davacılar vekilinin karar düzeltme isteminin incelenmesi için dosyayı Dairemiz’e göndermekten ibarettir.

Kararın Sonucuna ve Tam Künye Bilgilerine Erişin

Kararın sonucunu görmek, tam künye bilgileriyle kopyalamak ve PDF olarak indirmek için abone olun veya bir reklam filmi izleyin...