MahkemeYargıtay 11. Hukuk Dairesi
Esas No 2020 / ****
Karar No 2020 / ****
Karar Tarihi **.11.2020
Karşı OyVar

Karar Metni

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 14.11.2018 tarih ve 2018/206 E- 2018/761 K. sayılı kararın davacı vekili ve davalı …Ş. ile … vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce verilen 17.01.2020 tarih ve 2019/306 E- 2020/112 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili davacı tarafın yüksek faiz getireceği ve istenildiği an geri ödeneceği garantisi ile davalı tarafa toplamda 25,565 Euro miktarında para verdiğini, davalı tarafça müvekkiline parasının iade edilmediğini, davalı tarafın kanuna aykırı şekilde mevduat topladığını ve aracılık faaliyetinde bulunup hisse senetlerini halka arz ettiğini, davalı şirket yöneticilerinin değişik ceza dosyalarında yargılandıklarını, davalı şirketin ticari defterlerinin de usulüne uygun tutulmadığını, diğer davalı gerçek kişilerin de şirket yöneticisi olması nedeniyle sorumlu olduklarını ileri sürerek, müvekkili ile davalı taraf arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve 25.565 Euro’nun fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 01.09.2000 tarihinde yatırılan 10.226 Euro’nun şimdilik 50 Euro’sunun, 16.05.2000 tarihinde yatırılan 5.113 Euro’nun şimdilik 25 Euro’sunun, 25.01.2000 tarihinde yatırılan 10.226 Euro’nun şimdilik 25 Euro’sunun davalılara ödendiği tarihten itibaren 3095 sayılı Yasa’nın 4/a maddesi gereğince işleyecek faizi ile müteselsilen tahsilinin istemiş; ıslah dilekçesi ile 8.906 Euro’nun 25.01.2000 tarihinden, 5.113 Euro’nun 16.05.2000 tarihinden, 10.226 Euro’nun 19.12.2000 tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasa’nın 4/a maddesi gereğince hesaplanacak faizi ile davalılardan müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili, davalı şirket ve … vekili istinaf yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, 7194 sayılı Yasa’nın 41.maddesiyle 3332 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 4. madde gereğince ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak HMK’nın 353/1.b.2 maddesi gereğince açılan dava ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına, yargılama giderlerinin davalı şirket üzerinde bırakılmasına, davacı lehine karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan asgari ücret tarifesi gereğince maktu vekalet ücretine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK’nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK’nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.

Kararın Sonucuna ve Tam Künye Bilgilerine Erişin

Kararın sonucunu görmek, tam künye bilgileriyle kopyalamak ve PDF olarak indirmek için abone olun veya bir reklam filmi izleyin...