Karar Metni

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 07.11.2018 tarih ve 2018/232 E- 2018/719 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce verilen 17.01.2020 tarih ve 2019/349 E- 2020/110 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin SPK ve yasal mevzuatlara aykırı biçimde paralar topladığını, bu konu ile şirket yetkilileri hakkında soruşturmalar açıldığını, müvekkilinin de bu şirkete bir miktar DM vermiş olduğunu, şirket tarafından kandırılıp borsaya girmeye zorlandığını, davalı şirketçe müvekkile Hisse Senedi Teslim tutanağı verildiğini, şirketin verilen paraları geri alma taahhüdündü bulunduğunu, müvekkilinden alınan parayı geri tahsil edemediklerini, açıklanan nedenlerle geçerli şekilde ortaklık kurulmadığının tespitine, şimdilik 20.000,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince davanın reddine dair verilen karara karşı davacı vekili ve katılma yoluyla davalı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuş, Bölge Adliye Mahkemesince 7194 sayılı yasanın 41. maddesi gerekçesiyle tarafların istinaf talebinin kabulüne, Konya Asliye 2. Ticaret Mahkemesi’nin 07.11.2018 tarih 2018/232 E. 2018/719 K. sayılı kararın kaldırılmasına, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1.b.2 maddesi gereğince davacı talebi ile ilgili yeniden hüküm kurulmasına, açılan dava ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK’nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK’nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de
bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.