Karar Metni

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 26.03.2019 tarih ve 2017/734 E. – 2019/191 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce verilen 10.07.2020 tarih ve 2019/1198 E. – 2020/699 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkete her yıl yüksek oranda kar payı dağıtılacağı istediği zaman parasını kısmen veya tamamen geri alabileceği vaadiyle şirket temsilcileri tarafından güven telkin edilerek para yatırmasının sağlandığını, bu durumun SPK kayıtlarında da aynen yer aldığını, davalı şirket tarafından müvekkiline vermiş olduğu para karşılığı olarak ortaklık durum belgesi ve kar payı kuponları teslim edildiğini, müvekkiline bu belgeleri davalı şirkete geri vermesi halinde yatırmış olduğu parayı geri alabileceğinin taahhüt edildiğini, ancak müvekkilinin defaatle talep etmesine rağmen yatırdığı parayı geri alamadığını, bu nedenlerle müvekkili ile davalı arasında geçerli şekilde ortaklık ilişkisinin kurulmadığının tespiti ile davacı müvekkili tarafından davalı şirkete haksız yere verilen fazlaya ilişkin talep ve hakları saklı kalmak üzere şimdilik 250,00 Euro’nun dava tarihinden itibaren işleyecek en yüksek ticari avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, yargılama giderleri ve ücreti vekaletin davalıya tahmiline karar verilmesini, davacı 04.03.2019 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 71.742 Euro artırarak toplam 71.992 Euro’nun davalı şirketten tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacı ile davalı şirket arasında geçerli bir ortaklık ilişkisinin bulunmadığının tespitine, 71.992,00 euro’nun 250,00 Euro’sunun dava tarihi olan 10.11.2017 tarihinden, 71.742,00 euro’sunun ıslah tarihi olan 04.03.2019 tarihinden itibaren işletilecek 3095 sayılı Kanun’un 4/a maddesi gereğince T.C. Devlet Bankalarının bir yıl vadeli euro cinsindeki dövize uyguladıkları en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı … AŞ. vekili istinaf etmiştir.
Konya Bölge Adliye Mahkemesince, 7194 sayılı Kanun’un 41. maddesi ile 25.03.1987 tarihli ve 3332 sayılı Sermaye Piyasasının Teşviki, Sermayenin Tabana Yaygınlaştırılması ve Ekonomiyi Düzenlemede Alınacak Tedbirler ile 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu ve 3182 sayılı Bankalar Kanunu’nda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanuna eklenen geçici 4. madde gerekçesiyle ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve yeniden hüküm kurulmak suretiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK’nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK’nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.