Karar Metni

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 27.03.2019 tarih ve 2018/494 E. – 2019/289 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce verilen 16.07.2020 tarih ve 2019/2124 E. – 2020/1033 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davalı şirketin birçok ülkede hisselerinin alınması karşılığında kâr payı ve yeni pay kuponlarının alınması karşılığında hisse senedi ile ortak olduklarını, bu kuponlara göre paranın istenildiği her zaman çekilebileceği ve yüksek oranda faiz verebileceğini beyan ettiğini, müvekkilleri ile davalı şirket arasında geçerli bir ortaklık ilişkisinin bulunmadığının tespiti ile müvekkillerinin 500 hissenin karşılığı olarak 39.125 (20.004,29 Euro) bugün itibariyle TL karşılığının 83.297.886,89 TL kâr payı kuponu aldığını beyan ederek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 06.05.2000 tarihi itibariyle en yüksek avans faiziyle birlikte müvekkillerine verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacıların davasının kısmen kabul, kısmen reddi ile; davacılar … ve … ile davalı …Ş arasında geçerli bir ortaklık ilişkisinin bulunmadığının tespitine, 54.181,84 TL alacağın, dava tarihi olan 15.08.2017 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalı …Ş’den alınarak davacılar … ve …’ya eşit oranda verilmesine, davacıların fazlaya ilişkin taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı …Ş vekili istinaf etmiştir.
Konya Bölge Adliye Mahkemesince, 7194 sayılı Kanun’un 41. maddesi ile 25.03.1987 tarihli ve 3332 sayılı Sermaye Piyasasının Teşviki, Sermayenin Tabana Yaygınlaştırılması ve Ekonomiyi Düzenlemede Alınacak Tedbirler ile 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu ve 3182 sayılı Bankalar Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanuna eklenen geçici 4. madde gerekçesiyle İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve yeniden hüküm kurulmak suretiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK’nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK’nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.