Karar Metni

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11.HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Çivril Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28.03.2018 tarih ve 2016/560 E- 2018/305 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine-esastan kabulüne dair Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nce verilen 09.07.2019 tarih ve 2018/2396 E- 2019/1472 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davacı tarafından davalıya ay çiçeği ve haşhaş ürünü satıldığını, ancak davalı tarafından bedelinin ödenmediğini, alacağın tahsili için başlatılan icra takibinin itiraz üzerine durduğunu, davaya konu ürünlerin davalının iş yerindeki kantarında tartılarak, kantar fişi düzenlendiğini, bu hususun teslim olgusunu kanıtladığını, kantar fişlerinin üzerinde davalıya ait işletmenin isminin ve ürünü getiren aracın plakasının yer aldığını ileri sürerek, davalının itirazının iptaline, takibin devamına ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının iddiasını ispatla mükellef olduğunu, sunulan kantar fişlerinin davalıya ait iş yerinde düzenlenmediğini, kantar fişlerinin üzerinde isim ve imza bulunmadığını ve teslim olgusunun gerçekleştiğinin kanıtlanamadığını belirterek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamı göre; dava konusu miktar ve davanın niteliği gereği davacının davalı ile aralarında satım ilişkisi olduğu ve bu satıma dayanılarak mal teslim ettiğini yazılı delil ile kanıtlaması gerektiği, dosyaya sunulan kantar fişlerinde davalının imzası ve davalının malları teslim aldığına ilişkin kayıt bulunmadığı, davalı tarafın yemininin de dikkate alındığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı taraf vekillerince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilince dava dosyasına sunulan kantar fişlerini belgelerinin delil başlangıcı niteliğinde olduğunu ileri sürülmüş ise de; söz konusu kantar fişlerinin HMK’nın 202/2 maddesinde tanımlandığı şekilde, delil başlangıcı niteliğini haiz olmadığı, zira davalı tarafça davaya konu kantar fişlerinin kendileri tarafından düzenlenmediğinin bildirildiği ve bu konuda davalının yemin ettiği ve dava değerinin 162.215,00 TL olduğu, davanın reddedildiği, bu durumda ilk derece mahkemesi tarafından davalı yararına nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, maktu vekalet ücretine hükmedilmiş olmasının doğru görülmediği gerekçesiyle davacı vekilinin ilk derece mahkemesi kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine, davalı vekilinin ilk derece mahkemesi kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan kabulüne, 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-2 maddesi gereğince Çivril Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 28.03.2018 tarih ve 2016/560 Esas, 2018/305 Karar sayılı kararının kaldırılmasına, davanın reddine, davacı tarafın icra inkar tazminatı talebinin reddine, davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan …Ü.T. uyarınca 15.682,90 TL nispi vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, satım bedelinin tahsili amacıyla yapılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkin olup, davacı üreticilerden topladığı malları, davalıya satıp teslim ettiğini, ancak davalının malların bedelini ödemediğini iddia etmiş, davalı ise davacının ibraz ettiği belgelerin kendisi ile bir ilgisi bulunmadığını savunmuştur. Mahkemece davacının iddiasını yazılı belge ile ispat edemediği ve yemin deliline de dayandığı gerekçesiyle davalıya yemin yaptırılmış, davalı “….Bu fişlerin işletmemle alakası yoktur. Bana okumuş olduğunuz plakalı araçlarla benim işletmemden davacı tarafa kantarda tartılarak herhangi bir teslimat yapılmamıştır. Davacı taraf ile herhangi bir alışverişim bulunmamaktadır.” diyerek yemin etmiştir. Oysa davacı, bu kantar fişleri ile davalıya mal teslim ettiğini iddia etmektedir. Davalı taraf inkar ettiği fişlerin kendi işletmesine ait olmadığını iddia ettiğine göre öncelikle fişlerin üzerinde fişlerin seri numaralarının, teslim tarihinin, davalının işletme unvanının, araç plakalarının bulunduğu ve bu fişlerin elle yazılmayıp kantardan otomatik olarak düzenlendiği göz önüne alınarak gerektiği takdirde seri numaralı fişlerin davalı tarafından kullanılıp kullanılmadığının tespiti için ticari defterler, belgeler ve davalı kantarı üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılmak sureti ile bu fişlerin davalının kantarına ait olup olmadığının tespiti gerekirken bu yönde hiçbir inceleme ve değerlendirme yapılmaksızın davacının yemin deliline dayandığı gerekçesiyle davalının yaptığı icapsız ve hatalı yemin metnine dayalı olarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.