Karar Metni

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 11. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 17.09.2019 tarih ve 2018/229-2019/618 sayılı kararın Yargıtay’ca duruşmalı olarak incelenmesi davalı S.Sistem Lojistik Hiz. A.Ş. vekili tarafından istenmiş olduğu anlaşılmakla, duruşma için belirlenen 08.06.2021 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı vekili Av. … ve davalı S.Sistem Lojistik Hiz. A.Ş. vekili Av. …dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirket ile yurtdışında faaliyet gösteren Stork Prints Austria GmbH arasında lazer len 3000 makinesinin parçalarının alım satımı konusunda anlaşma yapıldığını, ithalatçı firmanın 20.05.2006 tarihinde konişmento numarası ile malları İstanbul’a gönderdiğini, bu malları İstanbul’a taşıyan Austrian Cargo Şirketi’nin malları davalılardan S.Sistem Lojistik Hizmetleri A.Ş.’nin antreposuna aktarıldığını ancak 24.05.2006 tarihinde Atatürk Havalimanı Kargo Bölümü’nde çıkan yangında malların tamamen yanarak yok olduğunu ileri sürerek, 12.251,22 Euro’nun olay tarihinden itibaren euro faizine uygulanan mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı S. Sistem Lojistik Hiz. A.Ş. vekili, davacının yangında zayi olduğunu belirttiği mallara ilişkin hak talep edebilmesi için meşru hak sahibi olduğunu ve talep edilen malların antrepoda bulunduğu sırada çıkan yangına bağlı telef olduğunun kanıtlanması gerektiğini, dava konusu edilen hasar ve zararın DHMİ’ye ait sundurma bölümünde başlayıp önlenemez boyutlara ulaşarak sıçrama yolu ile antrepo işleticileri …, müvekkili şirket ve Çelebi Hava Servisi A.Ş. firmasının kiracı olarak bulundukları bölümlere ulaşarak yayıldığını, bu kapsamda müvekkili şirketin zararın meydana gelişinde kiracı ve antrepo işleticisi olarak herhangi bir özen eksikliğinin bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve dosya kapsamına göre, davalının havayolu şirketi ile aralarındaki sözleşme gereğince ifa yardımcısı olduğu, Varşova Konvansiyonu hükümlerine göre sınırlı sorumluluktan yararlandığı, gerçek zararın sınırlı sorumluluk üst sınırının altında kaldığı, davalının gerçek zarardan sorumlu olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne, 12.251,22 Euro’nun 24.05.2007 tarihinden itibaren 3095 sayılı Kanun’un 4/a maddesi uyarınca faiziyle birlikte tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı S. Sistem Lojistik Hiz. A.Ş. vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı S. Sistem Lojistik Hizmetleri A.Ş. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı vekili, müvekkilinin yurtdışından getirdiği makinelerin taşıyıcı tarafından davalıya ait antrepoya bırakıldığını, yangın sonucu emtianın zayi olduğunu ileri sürerek, 12.251,22 Euro’nun tahsilini talep etmiş; mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak ve alınan bilirkişi raporuna itibar edilerek davanın kabulü ile 12.251,22 Euro’nun faiziyle tahsili yönünde hüküm kurulmuş ise de, davalının bilirkişi raporuna itiraz dilekçesinde de açıkladığı üzere, zarar gören emtianın ağırlığı 17.350 kg değil, dosyada mevcut faturalar ve tercümeleri dikkate alındığında 17,35 kg (17kg 35gr.) ağırlığında az sayıda muhtelif makine yedek parçası olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda, mahkemece hükme esas alınan sınırlı sorumluluk üst sınırının belirlenmesine dair hesabın hatalı olduğu anlaşılmakla, zarar gören emtianın ağırlığı 17,35kg olarak esas alınıp karar tarihine en yakın SDR kuruna göre sorumluluk sınırının belirlenmesi, gerçek zarar ile bunun karşılaştırılması, gerçek zarar sorumluluk sınırının altında ise ona, şayet üzerinde ise sorumluluk sınırına hükmedilmesi gerektiğinden, yanılgılı değerlendirme ile verilen hükmün bozulması gerekmiştir.