Karar Metni

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 29.11.2018 tarih ve 2018/104 E- 2018/436 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 13.03.2020 tarih ve 2019/61 E- 2020/359 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin Türk Patent nezdinde 2016/80283 sayılı “AKÇELİK HOLDİNG” ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, başvurunun Türk Patent resmi markalar bülteninde yayınlandığını, davalı şirketin 2002 23497, 79217, 92960, 146070, 208544, 2011 90574, 2001 11317, 2013 54972, 2014 76540 sayılı ve “arçelik”, “arçelik”, “arçelik”, “arçelik”, “arçelik şekil”, “arçelik”, “arçelik”, “arçelik a.ş.”, “arcelik” ibareli markalarını gerekçe göstererek yaptığı itirazın reddi üzerine, yeniden inceleme isteminin YİDK’nun 2018-M-1183 sayılı kararı ile nihai olarak kabul edilerek başvurularının nihai olarak reddedildiğini, oysa müvekkilin ticaret odasına kayıtlı bir şirket olduğunu, “AKÇELİK” isminin ortakların soy isminden geldiğini ileri sürerek Türk Patent YİDK’nun 2018-M-1183 sayılı kararının iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkiline ait tanınmış “Arçelik” markalarının varlığı karşısında ayırt edilemeyecek derecede benzer olan “Akçelik” markasının tescil edilemeyeceğini, Akçelik marka başvurusunun Arçelik markası ile ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğunu, dolayısıyla görsel ve fonetik açıdan karıştırılma ihtimali de dahil olmak üzere ortalama tüketici nezdinde karıştırılma ihtimali bulunduğunu, Arçelik markasının tanınmış bir marka olduğunu ve davacının bu markayı tesadüfen seçmiş olamayacağını, Akçelik markasının haksız rekabet anlamında da iltibasa mahal vereceğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı … vekili, kurum kararını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; başvuru kapsamındaki dava konusu çekişmeli 36, 37, 39, 42. sınıflarda bulunan malların ve hizmetlerin, itiraza dayanak markaların kapsamındaki mal ve hizmetlerle aynı, aynı tür olduğu, başvurunun standart karekterle yazılmış “AKÇELİK HOLDİNG” ibaresinden oluşurken, itiraza dayanak markanın “arçelik”, “arçelik”, “arçelik”, “arçelik”, “arçelik şekil”, “arçelik”, “arçelik”, “arçelik a.ş.”, “arçelik” ibarelerinden oluştuğu, markalar fonetik açıdan incelendiğinde, davacının tescilini talep ettiği başvuru markasının esas unsurunun “Akçelik” olduğu, davalı şirketin redde mesnet markalarının esas unsurunun “Arçelik” olduğu, her iki markanın arasındaki tek farkın “K” ve “R” harfleri olduğu, bunun dışında birebir aynı olduğu, markalar arasında görsel olarak da benzerlik bulunduğu, taraf markalarının kullanılacakları mal hizmetlerin 36, 37, 39 ve 42. sınıfta yer alan sınıflar açısından benzer olması ve karşılaştırılan işaretlerin de görsel ve fonetik olarak benzer olması nedeniyle, markaların 556 sayılı KHK’nın 8/1-b bendi anlamında iltibasa yol açacak kadar benzedikleri, davalı şirket Arçelik AŞ’ye ait “Arçelik” markasının ise TPMK nezdinde T/00132 numarası ile tanınmış marka olarak tescil edilmiş olduğu, tanınmışlık düzeyi nedeniyle haksız bir yararın sağlanabileceği, markanın itibarına zarar verebileceği veya tescil için başvurusu yapılmış markanın ayırt edici karakterini zedeleyici sonuçlar doğurabileceği, 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesinin uygulanabileceği gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili istinaf kanun yoluna başvuruda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince davacının başvurusuna konu “AKÇELİK HOLDİNG” ibaresi ile davalının itirazına mesnet “ARÇELİK” esas ibareli tanınmış markaları arasında 556 sayılı KHK’nın 8/1-b bendi anlamında iltibas olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.