Karar Metni

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 30.12.2019 tarih ve 2018/1192 E. – 2019/1399 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketin davalı şirketten aldığı ve alacağı hurda malzemeler için çekler verdiğini, 45.963,32 TL avans ödemesine rağmen davalı şirketin bu bedel karşılığında mal teslim etmediğini, davalı tarafından hukuka aykırı olarak düzenlenen 06/05/2007 tarihli 131.220.-TL bedelli ve 17/08/2007 tarihli 152.398.-TL bedelli 2 adet faturanın süresi içerisinde iade edildiğini, faturaların içeriğinde belirtilen malların teslim alınmadığını, davalıya gönderdikleri 31.01.2008 tarihli ihtar ile 45.963,32 TL avans alacağının ödenmesini istedikleri halde, davalının cevabi ihtarında borcunu kabul etmediğini belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere, 45.963,32 TL’ lik avans alacaklarının ihtar tebliğ tarihi olan 13/02/2008′ den itibaren işleycek ticari temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının ticari ilişkinin başında ödemelerini gününde yaparak belli bir güven yarattığını, davalıdan yüklü miktarda mal aldığını, bir süre sonra ödeme sıkıntısı yaşamaya başladığını, davacının 06/08/2007 ve 17/08/2007 tarihli, 131.220.-TL ve 152.398.-TL bedelli 2 adet faturayı bedellerini ödemeden iade ettiğini, kötüniyetli hareket ederek olmayan avans alacağının iadesini talep ettiğini, davacıya cevaben, asıl kendilerinin 247.944,68 TL alacaklı olduklarını bildirdiklerini, sel felaketinde çok sayıda önemli belge ve kayıtlarının harap olduğunu, bahse konu iki faturanın irsaliyelerinin de tahrif olduğunu, ancak bu malların davacı tarafça teslim alındığına dair teslim eden araç şoförlerinin bulunduğunu davacının alacağının olmadığından davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, taraflar arasında cari hesap ilişkisinin bulunduğu, davacı tarafın davalıdan 45.963,32 TL alacağı bulunduğu, bu alacağa karşılık davalı tarafından davacı adına düzenlenen iki adet faturadan dolayı toplam 283.618.-TL alacaklı olduğunun kendi kayıtlarında yer aldığı, ancak davacı tarafın söz konusu faturalara itiraz ettiği ve davalı tarafın da itiraza konu faturalara ilişkin malların davacıya teslim edildiğini kanıtlayamadığı, faturanın düzenlenmesinin tek başına alacağın varlığını kanıtlayamayacağı, faturaya konu malların davacı tarafa teslim edildiğine ilişkin ispat külfetinin davalı tarafa ait olduğu, davalı tarafın bu hususa ilişkin dosyaya kesin ve inandırıcı delil sunmadığı ve ispatlayamadığı, davacı tarafın davalıdan toplam 45.963,32 TL alacağı bulunduğu kabul edildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
İşbu karara karşı davalı vekili temyiz kanun yoluna başvurmuştur.
1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Taraflar arasındaki açık hesap ilişkisi kapsamında, davacı tarafından verilen ve davalı defterlerinde 30/06/2007 tarihli 15.000.-TL’lik çekin karşılıksız çıktığı belirtilen ancak davacı defterlerinde karşılıksız kaydına ilişkin herhangi bir kaydın mevcut olmadığı anlaşılan mezkur çekin aslının bilirkişi raporunda da önerildiği üzere, davalıdan istenerek karşılıksız olup olmadığının saptanması ve buna göre açık hesap bakiyesi bulunup bulunmadığının belirlenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekmekteyken eksik inceleme ve araştırmaya dayalı hüküm kurulması doğru görülmemiştir.