Karar Metni

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 29.06.2020 tarih ve 2020/290 E. – 2020/268 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili ve davalılar Bera Holding A.Ş., … ve … vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için mahalline gönderilen dosyanın eksikliklerin giderilmesinden sonra gönderildiği anlaşılmakla,
dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödediği paranın davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, … hakkındaki 11.09.2017 tarihli kararın kesinleştiği gerekçesiyle bu davalı hakkında yeniden karar verilmesine yer olmadığına, diğer davalılar hakkındaki davanın 7194 sayılı Kanun’un 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle bu dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ile davalı …Ş., … ve … vekili temyiz etmiştir.
1- Dava, davacı ile davalı şirket arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi kurulmadığının tespiti ve bu amaçla verilen paranın iadesi istemine ilişkindir. Mahkemece 11.09.2017 tarihli mahkeme kararının davalı … hakkında kesinleştiği gerekçesiyle bu davalı hakkında yeniden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş ise de mahkemenin bu değerlendirmesi yerinde değildir. Şöyle ki; ilk derece mahkemesinin 11.09.2017 tarihli kararına karşı hem davacı hem de … dışındaki davalılar tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuş ve bölge adliye mahkemesinin istinaf başvurularının esastan reddine karar vermesinden sonra karar aynı taraflarca temyiz edilmiş olup 17.02.2020 tarihli kararımız ile 7194 sayılı Kanun’un 41. maddesinin değerlendirmesi için mahkeme kararı bozulmuştur. Şu halde 11.09.2017 tarihli mahkeme kararına ve istinaf mahkemesinin esastan ret kararına karşı davacı tarafça da yasa yoluna başvurulduğu nazara alındığında ortada davalı … hakkında kesinleşmiş bir karardan söz etmenin mümkün olmadığı açıktır. Mahkemece Dairemizin 17.02.2020 tarihli kararına uyulmuş ise de bozma kararı gereğince davalı … hakkında da 7194 sayılı Kanun’un 41. maddesi kapsamında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken uyma kararı ile bağdaşmayacak şekilde davalı … hakkında 11.09.2017 tarihli kararın kesinleştiğinden bahisle bu davalı hakkında yeniden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş olması doğru görülmemiş ve kararın bu yönden re’sen bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
2- Bozma sebep ve şekline göre davacı vekilinin ve davalı …Ş., … ve … vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.