Karar Metni

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 05.07.2019 tarih ve 2017/791 E. – 2019/393 K. sayılı kararın davacılar vekili ve davalı şirket vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce verilen 16.07.2020 tarih ve 2019/1880 E. – 2020/985 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davalıların yatırılan paraların istendiği her an çekilebileceği ve yüksek oranda faiz verileceği beyanları ile piyasadan izinsiz mevduat toplamış olduğunu, müvekkillerininde davalı şirkete yüksek kâr payı vaadiyle ve parasını istediği zaman geri çekebilecekleri garantisiyle para yatırdıklarını, davalıların kanunlara aykırı faaliyet yürüterek para toplamış olduğunu, Bankacılık Kanunu, TTK ve SPK’nın ihlal edildiğini, yapılan usulsüzlüklerin resmi kurum raporlarında yer aldığını, Kombassan Grubu Yöneticileri hakkında ceza davalarının açıldığını, davalı …’ın şirket yöneticisi olarak yürütülen faaliyetten sorumlu olduğunu beyan ederek davacıların davalı şirketin ortağı olmadığının tespitine, haksız fiil ile tahsil edilen 11.202,00 Euro (21.190 DM)’nun müşterek ve müteselsilen sorumlu davalılardan alınarak yabancı para alacağı olarak aynen davacılara ödenmesine karar verilmesini, haksız fiilin söz konusu olması ve “gasp eden her zaman temerrüt halindedir” ilkesi uyarınca Ortaklık Durum Belgesi üzerinde yazan alacağa tahsil tarihi olan 02.04.2000 tarihinden itibaren 3095 sayılı Kanun m. 4/A uyarınca Devlet Bankalarının o yabancı para ile açılmış bir yıl vadeli mevduat hesabına ödediği en yüksek oranda faiz uygulanmasına, alacağa ilişkin Ortaklık Durum Belgesi değil de SPK listelerindeki kayıtlar esas alınacak ise tahsil tarihinin her tahsilat için listelerde yazan tarihler olarak esas alınmasını ve 3095 sayılı Kanun m. 4/A uyarınca Devlet Bankalarının o yabancı para ile açılmış bir yıl vadeli mevduat hesabına ödediği en yüksek oranda faiz uygulanmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabul kısmen reddi ile; davacılar ile davalı şirket arasında geçerli bir ortaklık ilişkisinin bulunmadığının tespitine, 2.970,00 Euro’nun dava tarihi olan 03.12.2017 tarihinden itibaren işletilecek 3095 sayılı Kanun’un 4/A maddesi gereğince T.C. Devlet Bankalarının bir yıl vadeli Euro cinsindeki dövize uyguladıkları en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak eşit oranda davacılara verilmesine, davacıların fazlaya ilişkin taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili ve davalı … AŞ. vekili istinaf etmiştir.
Konya Bölge Adliye Mahkemesince, 7194 sayılı Kanun’un 41. maddesi ile 25.03.1987 tarihli ve 3332 Sayılı Sermaye Piyasasının Teşviki, Sermayenin Tabana Yaygınlaştırılması ve Ekonomiyi Düzenlemede Alınacak Tedbirler İle 5422 Sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu, 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu ve 3182 Sayılı Bankalar Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanuna eklenen geçici 4. madde gerekçesiyle ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve yeniden hüküm kurulmak suretiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK’nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK’nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.