Karar Metni

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 21.06.2019 tarih ve 2018/219 E. – 2019/354 K. sayılı kararın davalılar Bera Holding A.Ş.,… ve … vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce verilen 16.07.2020 tarih ve 2019/2348 E. – 2020/1024 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirket yetkililerinin faizsiz kar payı dağıtma taahhüdü ile vatandaşlarımızı davalı şirkete sözde ortak olarak kaydettiklerini, müvekkilinin bu vaatlere kanarak iyi niyetle davalı şirkete müvekkilinin para yatırdığını, müvekkilinin yatırdığı parayı sözlü olarak şirket yetkililerinden defalarca müracaat etmesine rağmen, paranın kendisine ödenmediği gibi kar payının da ödenmediğini, şirket yetkilileri tarafından müvekkilinin çeşitli gerekçelerle oyalama taktiği ile geri çevrildiğini, müvekkili tarafından ihtarname tebliğ edilmiş olmasına rağmen herhangi bir ödemenin yapılmadığını, davalı şirketin kuruluşundan bu yana ortak olma ve yüksek kar payı verme taahhüdü ile toplamış olduğu paralarla holding çatısı altında büyüme grafiği göstermesine rağmen kar payı ödemesi yapmadığını, davalı şirket ile müvekkili arasında herhangi bir ortaklık ilişkisinin olmadığını, bu nedenlerle müvekkilinin davalı şirketle ortak olmadığının tespiti ile şimdilik 1.000,00 TL’nin 23.03.1999 tarihinden itibaren 3095 sayılı Kanun’un 4/a maddesi uyarınca faizi ile birlikte tahsilini talep etmiş, 14.05.2019 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 372.795,95 TL’ye artırmıştır.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile, davacı ile davalı şirket arasında geçerli bir ortaklık ilişkisinin bulunmadığının tespitine, 372.795,95 TL’nin temerrüt tarihi olan 27.02.2018 tarihinden itibaren işletilecek avans faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar Bera Holding AŞ, … ve … vekili istinaf etmiştir.
Konya Bölge Adliye Mahkemesince, 7194 sayılı Kanun’un 41. maddesi ile 25.03.1987 tarihli ve 3332 sayılı Sermaye Piyasasının Teşviki, Sermayenin Tabana Yaygınlaştırılması ve Ekonomiyi Düzenlemede Alınacak Tedbirler İle 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu ve 3182 sayılı Bankalar Kanunu’nda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanuna eklenen geçici 4. madde gerekçesiyle ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve yeniden hüküm kurulmak suretiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava, davacı ile davalı şirket arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi kurulmadığının tespiti ve bu amaçla verilen paranın iadesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. İlk Derece Mahkemesi kararı taraflara tebliğ edilmiş olup davalılardan … vasisi tarafından İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunda bulunulmamıştır. Davada davalı şirket ile davalı gerçek kişiler arasında mecburi dava arkadaşlığı da bulunmamaktadır. Bu itibarla İlk Derece Mahkemesi kararına karşı davalı … tarafından süresinde istinaf başvurusunda bulunulmaması nedeniyle … hakkında verilen İlk Derece Mahkemesi kararı kesinleşmiş bulunmaktadır. 6100 sayılı HMK’nın 355. maddesi gereğince istinaf incelemesi, kamu düzenine aykırılık halleri dışında, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılır. Somut olayda kamu düzenine aykırılık da söz konusu olmadığından bölge adliye mahkemesince istinaf kanun yoluna başvuran davalı şirket hakkında inceleme yapılması ve bir karar verilmesi gerekirken, davalı … hakkında verilen hükmün kesinleşmiş olduğu gözetilmeksizin İlk Derece Mahkemesi kararının tamamen kaldırılarak dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş olması doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle re’sen bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
2- Bozma sebep ve şekline göre, davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.