Karar Metni

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 25.04.2018 tarih ve 2017/29 E. – 2018/181 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 29.11.2019 tarih ve 2018/1708 E. – 2019/1211 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun’un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 28.05.2015 tarihinde “OCULUS” ibareli 9.sınıftaki ürünleri içeren marka tescil başvurusunda bulunduğunu, 2015/46180 sayılı başvuruya davalı şirketin “OCULUS+şekil” ibareli 38 ve 42. sınıf hizmetleri içeren 2011/118896 sayılı markasına dayanarak yaptığı itirazın, YİDK’nın 2016/M-10911 sayılı kararıyla kısmen kabul edilerek, müvekkili marka tescil başvurusunun 9.sınıftaki “Sanal gerçeklik oyunu yazılımları; sanal gerçeklik oyunu bilgisayar donanımları; bilgisayar çevre birimi cihazları; bilgisayarların, video oyun konsollarının, elde tutulan video oyun konsollarının, tablet bilgisayarların, mobil cihazların ve mobil telefonların sanal gerçeklik deneyimleri sunmalarına olanak sağlamada kullanılmaya mahsus sanal gerçeklik yazılımları; kablosuz cihazlar için elektronik oyun yazılımları; elde tutulan elektronik cihazlar için elektronik oyun yazılımları; kişisel bilgisayarlar ve ev video oyun konsolları için bilgisayar oyunu yazılımları; video ve bilgisayar oyunları için bilgisayar programları; video ve bilgisayar oyunu programları; bilgisayarlar, tablet bilgisayarlar, mobil cihazlar ve mobil telefonlar için giyilebilir çevre birimleri, yani, ayarlanabilir başa/başlığa monte edilen ekranlar/göstergeler; sanal gerçeklik yazılımları; video oyun yazılımları; interaktif multimedya bilgisayar oyunu programları; indirilebilir elektronik oyun programları” ürünleri için reddedildiğini, oysa markaların kapsamındaki ürün ve hizmetlerin farklı bulunduğunu ileri sürerek, TPMK YİDK’nın 08.11.2016 tarihli ve 2016/M-10911 sayılı kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Diğer davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Ilk derece mahkemesince, iddia, savunmalar, toplanan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; redde mesnet alınan markanın asıl ve ayırt edici unsurunun “OCULUS” ibaresinden oluştuğu, latince “göz” anlamına geldiği, 9 ve 42. sınıf ürün ve hizmetler bakımından somut ve soyut ayırt edicilik vasfının bulunduğu, davacının başvurusunun da “OCULUS” ibareli olduğu, redde mesnet marka ile başvuru konusu işaretin, gerek anlam ve biçimleri, gerekse sescil olarak bıraktıkları etkinin ayırt edilemeyecek derecede benzer bulunduğu, redde mesnet alınan davalıya ait markanın 42. sınıftaki “bilgisayar hizmetlerini” de içerdiği, başvurunun da 9. sınıftaki “Sanal gerçeklik oyunu yazılımları; sanal gerçeklik oyunu bilgisayar donanımları; bilgisayar çevre birimi cihazları; bilgisayarların, video oyun konsollarının, elde tutulan video oyun konsollarının, tablet bilgisayarların, mobil cihazların ve mobil telefonların sanal gerçeklik deneyimleri sunmalarına olanak sağlamada kullanılmaya mahsus sanal gerçeklik yazılımları; kablosuz cihazlar için elektronik oyun yazılımları; elde tutulan elektronik cihazlar için elektronik oyun yazılımları; kişisel bilgisayarlar ve ev video oyun konsolları için bilgisayar oyunu yazılımları; video ve bilgisayar oyunları için bilgisayar programları; video ve bilgisayar oyunu programları; bilgisayarlar, tablet bilgisayarlar, mobil cihazlar ve mobil telefonlar için giyilebilir çevre birimleri, yani, ayarlanabilir başa/başlığa monte edilen ekranlar/göstergeler; sanal gerçeklik yazılımları; video oyun yazılımları; interaktif multimedya bilgisayar oyunu programları; indirilebilir elektronik oyun programları” ürünleri için reddedildiği, bu ürün ve hizmetlerin ilişkili ve aynı türden olduğu, aynı dağıtım kanallarından geçtikleri, aynı işyerlerinde sunuldukları, birbirleri yerine ikame edilme, birbirini tamamlama ve rekabet etme olanaklarının bulunduğu, özellikle işletmesel bağlantırma ihtimalinin de iltibas kavramı içerisinde olması sebebiyle aynı tür sayılmasının zorunlu bulunduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı ve tarafların marka olarak kullanmak istedikleri ibarelerin benzer bulunduğu gibi davacının başvurusu kapsamındaki 9.sınıf malların, davalı şirketin itirazına dayanak markasındaki 42.sınıf hizmetler ile 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında benzerlik bulunduğunun, mahkemece görüşüne başvurulan uzman bilirkişi incelemesi ile tespit edildiği gerekçesiyle, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.