Karar Metni

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 28.11.2018 tarih ve 2018/184 E- 2018/821 K. sayılı kararın davacı vekili ve davalı …Ş. vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kararın kaldırılarak yeniden hüküm verilmesine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce verilen 17.01.2020 tarih ve 2019/426 E- 2020/116 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi duruşmalı olarak davacı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 24.11.2020 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı vekili Av. … dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalıların yatırılan paraların istendiği her an çekilebileceği ve yüksek oranda faiz verileceği beyanları ile piyasadan izinsiz mevduat toplamış olduğunu, müvekkilininde davalı şirkete yüksek kâr payı ve parasını istediği zaman geri çekebileceği vaadiyle 57.784 Euro yatırdığını, davalıların kanunlara aykırı faaliyet yürüterek para toplamış olduğunu, yapılan usulsüzlüklerin resmi kurum raporlarında yer almış olduğunu, yöneticileri hakkında ceza davalarının açıldığını, davalı …’ın şirket yöneticisi olarak yürütülen faaliyetten sorumlu olduğunu ileri sürerek, 57.784 Euro’nun 3095 sayılı Yasa’nın 4/a maddesinde belirtilen faizi ile davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, davacının davalı şirketin ortağı olmadığının tespitine, davacı tarafın alacak davasının kısmen kabulü ile 3095 sayılı Kanun’un 4/a maddesi gereğince dava tarihi olan 26.02.2018 tarihinden itibaren devlet bankalarının Euro cinsinden açılmış bir yıl vadeli mevduat hesabına ödediği en yüksek döviz faizi ile birlikte 43.125 Euro’nun davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, fazlaya ilişkin taleplerin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili, davalı şirket vekili istinaf yoluna başvurmuştur.

Bölge Adliye Mahkemesince, 7194 Sayılı Yasanın 41. maddesiyle 3332 Sayılı Yasaya eklenen geçici 4. madde gereğince ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak HMK’nın 353/1.b.2 maddesi gereğince açılan dava ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına, yargılama giderlerinin davalı şirket üzerinde bırakılmasına, davacı lehine karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan asgari ücret tarifesi gereğince maktu vekalet ücretine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK’nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK’nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.