Karar Metni

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Burdur 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18.12.2018 tarih ve 2017/551 E- 2018/808 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nce verilen 30.12.2019 tarih ve 2019/770 E- 2019/2488 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili adına tescilli “Kadir’s Öküz Bar” ibareli markanın bulunduğunu, davalının ise 03.12.2012 tarihinde “Çnk’s Öküz” ibaresini kendi adına tescil ettirdiğini, her iki markanın benzer olup aralarında iltibas ihtimalinin bulunduğunu, öncelik hakkının müvekkiline ait olduğunu ileri sürerek, davalı adına tescilli markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiş, davaya konu markanın davadan sonra üçüncü bir kişiye devredilmesi nedeniyle, 6100 sayılı HMK’nın 125. maddesi gereğince davaya markayı devralan Management Bilişim Reklam Ltd. Şti.’ne karşı devam ettiklerini bildirmiştir.
Davalı … vekili, davaya konu markanın dava dilekçesinin müvekkiline tebliğinden önce Management Bilişim Reklam Ltd. Şti.’ne devredildiğini, müvekkiline husumet düşmesinin mümkün olmadığını, taraf markaları arasında benzerlik olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Management Bilişim Reklam Ltd. Şti vekili, davanın 5 yıllık dava açma süresi geçtikten sonra açıldığını, taraf markaları arasında benzerlik olmadığını, karıştırma ihtimalinin bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesi, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, tarafların tescilli ticaret unvanlarında “öküz” ibaresinin ortak olduğu, bunun dışında iki markada fazladan “kadir’s” “çnk’s” “bar” ibarelerinin yer aldığı markaların başlangıç kısımlarının birbirinden farklı ayırt edici kelimeler içerdiği, iki markanın da hizmet sınıfı 43 olmakla beraber bu hizmetin belirli yaşın üstündeki nispeten daha dikkatli tüketiciler olması sebebi ile karıştırılma ihtimaline yol açacak şekilde benzer olmadığı, bilirkişilerin reddine dair yasal koşulların somut olayda oluşmadığı gerekçesiyle davacı tarafından davalı Management Bilişim Reklam … ŞTİ’ye karşı açılan markanın hükümsüzlüğü ve sicilden terkinine yönelik davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
İstinaf Mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, 6100 Sayılı HMK’nın 268/3 maddesinde “Kanunların görüş bildirmekle yükümlü kıldığı kişi ve kuruluşlara görevlendirildikleri konularda bilirkişi olarak öncelikle başvurulur. Ancak kamu görevlilerine, bağlı bulundukları kurumlarla ilgili dava ve işlerde, bilirkişi olarak görev verilemez.” ibaresi yer almakta olup somut olayda, bilirkişilerden birinin Türk Patent ve Marka Kurumu Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu Başkanı olarak görev yaptığı, somut olay yönünden herhangi bir görüş ve beyanda bulunduğuna dair delil bulunmadığı gibi değinilen maddede bahsi geçen bağlı bulunduğu kurum ile ilgili bir davanın da söz konusu olmadığı, öte yandan markalar arasındaki benzerliğin esasen hakimin hukuk bilgisi ile çözümleyebileceği bir konu olup hakimin görsel, işitsel, semantik özellikleri göz önüne alarak benzerlik konusunu çözümleyebileceği, bunun sonucu olarak bilirkişi raporu dikkate alınmaksızın dahi bu değerlendirmenin yapılabileceği,marka görselleri incelendiğinde her iki markanın da aynı sınıf yönünden tescilli olduğu, davacı markasının önceki tarihli olduğu ancak sesçil ve görsel açıdan taraf markaları arasında benzerlik ve bunun sonucu olarak karıştırma ihtimalinin bulunmadığı, ilk derece mahkemesi tarafından mazeret taleplerinin reddedildiği hususu istinaf gerekçesi yapılmışsa da söz konusu durumun sonuca etkisinin bulunmadığı, davacının usuli haklarının kısıtlanması yönünde bir sonuç oluşturmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin ilk derece mahkemesi kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davacı vekilince yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK’nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK’nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bend dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, markanın hükümsüzlüğü istemine ilişkindir. İlk Derece Mahkemesince taraf markalarında ”öküz” ibaresi dışında fazladan ”kadir’s”, ”bar” ve ”çnk’s” ibarelerinin yer alması ve markaların başlangıç kısımlarının birbirinden farklı ayırt edici kelimeler içermesi nedeniyle karıştırılma ihtimali olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, Bölge Adliye Mahkemesince de aynı gerekçe ile davacı tarafın istinaf isteminin reddine karar verilmiştir. Ancak taraf markaları yönünden yapılan inceleme de ”öküz” ibaresinin her iki markada da asıl ve ayırt edici esaslı unsur olduğu, markaların baş kısımlarına eklenen ibarelerin markaları farklılaştırmaya yetmediği tescil kapsamındaki mal ve hizmetlerin aynı olduğu anlaşılmakla, 556 sayılı mark KHK’nın 8/1-b maddesi uyarınca ortalama tüketici kitlesinde her iki marka arasında idari,ekonomik ve işletmesel bağlantı bulunduğu zannına yol açabilecek ve karıştırılma ihtimaline yol açacak ölçüde benzerlik olduğu kabul edilerek karar verilmesi gerekirken mahkemece davanın reddine karar verilmesi doğru olmamış, kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.