Karar Metni

MAHKEMESİ : BURSA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 5. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Balıkesir 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 18.05.2017 tarih ve 2013/243 E. – 2017/213 K. sayılı kararın davalı … vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi’nce verilen 24.10.2019 tarih ve 2018/2106 E.- 2019/992 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 07.12.2021 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı vekili Av. …ile davalı … vekili Av. … dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin tarım makineleri konusunda faaliyette bulunduğunu, 1994 yılında … Tarım Makineleri AŞ.’ni kurduğunu, … ibaresini markalaştırma konusunda yoğun çaba gösterdiğini, 2002 yılında şirketten ayrıldığını, davacı şirketten ayrıldıktan sonra … ibareli markanın, şirket tarafından 2008 yılında …’e devredildiğini, markanın 5 yılı aşkın süredir etkin olarak kullanılmadığını ileri sürerek, 556 sayılı KHK’nın 14. maddesine göre markanın hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, markanın sürekli olarak kullanıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Anayasa Mahkemesi’nin 06.01.2017 tarih 148/189 sayılı kararı ile 556 sayılı KHK’nın 14. maddesinin iptal edildiği, benzer düzenlemeler getiren 6769 sayılı SMK’nın 9. maddesinin 10.01.2017 tarihinde yürürlüğe girdiği, anılan Kanunun derdest davalara uygulanabileceği, herhangi bir kanun boşluğu doğmadığı, davalının geriye doğru 5 yıllık süre içinde ciddi kullanımda bulunmadığı gerekçesiyle, davanın kabulüne, 87676 tescil nolu … + şekil ibareli markanın iptaline, sicilden terkinine, dahili davalılar hakkındaki davanın pasif husumetten reddine karar verilmiş; bu karara karşı davalı … vekili istinaf isteminde bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilinin, marka sahibi olarak … hakkında dava açtığı, yapılan yargılama sırasında markanın …’e devredildiğinin anlaşıldığı, davacı vekilinin 25.09.2019 tarihli duruşmada, markanın …’e devredildiğini, davayı, markayı devralan kişiye karşı devam ettirmek istediklerini belirttiği, bu durumda davacı tarafın, seçimlik hakkını HMK’nın 125/1-a maddesine göre, markayı devreden tarafla olan davasından vazgeçerek, markayı devralan …’e karşı davaya devam ettiği, bu durumda hükmün sadece davaya devam edilen … hakkında kurulması gerekirken, markayı devreden … mirasçıları hakkında pasif husumetten davanın reddine karar verilmesinin doğru olmadığı, istinaf incelemesi yapılan kararın verilmesinden sonra, Anayasa Mahkemesi’nin 14.12.2016 tarih, 2016/148 Esas, 2016/189 Karar sayılı kararı ile “556 sayılı Markaların Korunması Hakkında KHK’nın 14. maddesi Anayasa aykırı bulunarak iptaline” karar verildiği, bu iptal kararının 06.01.2017 tarih ve 29940 sayılı Resmi Gazetede yayımlandığı, bu durumda Anayasa Mahkemesi’nin iptal kararının eldeki davaya uygulanarak, yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda bu iptal kararından sonra oluşan yeni durum dikkate alınarak inceleme yapılması ve buna göre sonuca varılması gerektiği, Türkiye’nin taraf olduğu uluslararası antlaşmalarda da markanın kullanımı şart koşan, kullanım külfeti öngören her hangi bir düzenleme bulunmamakta olup Anayasa Mahkemesi’nin iptal hükmü ile de iç hukukta bu yöndeki düzenlemeler ortadan kalktığından bu durumda eldeki 556 sayılı KHK’nın 14. maddesine dayalı olarak açılmış olan iptal davasının reddine karar verilmesi gerektiği, SMK ile getirilen kullanmamaya dayalı iptal müessesinn ise SMK’nin yürürlüğe girdiği tarihten sonrası için hüküm doğurabileceği gerekçesiyle davaalı … vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, mahkeme kararının kaldırılmasına, HMK’nin 353/1-b-2. maddesi gereğince yeniden hüküm kurulmasına, davalı (markayı devralan) … hakkında açılan davanın usulden reddine, davalı … (markayı devreden) mirasçıları, …,… … yönünden, HMK’nın 125. maddesine göre davaya … hakkında devam edildiğinden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK’nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK’nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına ve 06.01.2017 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 14.12.2016 tarihli ve 2016/148 E., 2016/189 K. sayılı kararı ile dava konusuz kaldığından, davanın esası hakkında “karar verilmesine yer olmadığına” şeklinde karar verilmesi gerekirken, davanın reddine karar verilmişse de, bu hususun sonuca etkili olmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
ONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK’nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK’nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, takdir olunan 3.815,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak, davalı …’e verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 14,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 09/12/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.