Karar Metni

MAHKEMESİ :BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 01.03.2018 tarih ve 2016/247 E- 2018/52 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 20.06.2019 tarih ve 2018/1240 E- 2019/701 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin “KOMİLİ” esas ibareli tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalının, bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki “KOMİLİ SİNCE 1878” ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere davalı TPMK’ya başvuruda bulunduğunu, 2014/12266 kod numarasını alan başvurunun, Resmi Marka Bülteninde ilanı üzerine müvekkili tarafından Markalar Dairesi Başkanlığına itirazda bulunulduğunu, ancak itirazın yerinde görülmeyerek reddedildiğini, bu kararın yeniden incelenmesi talebinin de nihai olarak YİDK tarafından reddedildiğini, oysa 2011/58409 başvuru numarasında 13.07.2011 koruma tarihli “komili”, 2011/58410 başvuru numarasında 13.07.2011 koruma tarihli “komili klasik” ve 2011/58411 başvuru numarasında 13.07.2011 koruma tarihli “komili konfor” markalarının, davalı şirketin başvuru tarihinden önceki tarihlere ait olduğu, 16. sınıftaki; “Kağıt, karton (mukavva) ve bunlardan yapılmış ürünler (Kırtasiye amaçlı ürünler hariç). Kağıttan mamul havlular, peçeteler, tuvalet kağıttan, mendiller” şeklindeki ürünleri kapsadığı; davalının, 13.02.2014 tarihinde, 2014/12266 kod numarasıyla tescil başvurusunu yaptığı “Komili since 1878” markasının ise; 16. sınıftaki : “Plastik malzemeden mamul ambalajlama ve sarma malzemeleri. Matbaa ve ciltleme malzemeleri. Basılı evraklar; basılı yayınlar, takvimler, posterler, fotoğraflar, afişler, tablolar, çıkartmalar, (pullar). Kırtasiye, büro, eğitim-öğretim, yazım, çizim, resim ve sanatçılar için malzemeler (mobilyalar ve cihazlar hariç; kırtasiye tipi kağıt ürünler ve yapıştırıcılar dahil). Büro makineleri. Badana ve boya işleri için fırçalar ve rulolar. Tesbihler.” şeklindeki emtialar için tescil edilmek istenildiği; birisinde; (Kırtasiye amaçlı ürünler hariç), diğerinde; (kırtasiye tipi kağıt ürünler ve yapıştırıcılar dahil) denilmesinin, her iki ürünün de kağıttan imal edilmiş olduğu ve aynı sınıfa ait malzemeler olması gerçeğini değiştirmeyeceği ve benzerliklerini ortadan kaldırmayacağını, “komili” markası adı altında her türlü ürün için marka tescil başvurusunda bulunabileceğini ileri sürmesinin mümkün olmadığını, farklı sınıf için de olsa, Komili markasıyla bütünleşmiş, sadece rakamlardan oluşan tek başına “1878” markasındaki öncelik, tescil ve kullanım hakkının da müvekkiline ait olduğunu ileri sürerek 2016-M-4071 sayılı YİDK kararının iptaline, tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, davacının işbu davaya gerekçe olarak gösterdiği 2011/58409 sayılı “KOMİLİ”, 2011/58410 sayılı “KOMİLİ KLASİK” ve 2011/58411 sayılı “KOMİLİ KONFOR” markalarının, Ankara 3. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinin 2013/307 E. sayılı davada hükümsüzlüğüne karar verildiğini, 2013/35557 sayılı “Komili Profesyonel” ibareli marka başvurusunun ise itiraz üzerine reddedildiği ve markanın müddet olduğunu; diğer markaların ise 03 ve 29. sınıflardaki malları kapsadığını, davacının, hükümsüz kılınacak veya iptal edilecek olan markalarına dayanarak, müvekkili şirket başvurusuna itiraz etmesi ve dava açmasının kötü niyetli sayılabileceğini, davacının dayanak markasının hiçbir kullanımı olmadığından, tüketici nezdinde edinilmiş bilinirlikten ve prestijden söz edilmesinin de mümkün olmadığını, davacının tüm bu iddialarının soyut ve dayanaktan yoksun iddialar olduğu ve markalar arasında benzerlik bulunmadığı gerçeğini örtme çabalarından ibaret olduğunu, davacının müvekkilinin marka başvurusuna rağmen karşı itirazda bulunmuş olmasının, açık bir kötü niyetin göstergesi olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı TPMK vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu başvuru’nun “Komili Since 1878″ ibaresinden oluştuğu, kapsamında 16. sınıftaki “Plastik malzemeden mamul ambalajlama ve sarma malzemeleri. Matbaa ve ciltleme malzemeleri. Basılı evraklar; basılı yayınlar, takvimler, posterler, fotoğraflar, afişler, tablolar, çıkartmalar, (pullar). Kırtasiye, büro, eğitim-öğretim, yazım, çizim, resim ve sanatçılar için malzemeler (mobilyalar ve cihazlar hariç; kırtasiye tipi kağıt ürünler ve yapıştırıcılar dahil). Büro makineleri. Badana ve boya işleri için fırçalar ve rulolar. Tespihler” mal ve hizmetlerin bulunduğu, itiraza dayanak markaların ise “komili natura”, “komili nature”, “komili satura”, “komili soft 1”, “komili soften”, “komili stop”, “komili tutum”, komili viva”, “komili yuvam”, “komilim”, “komilin”, “kz komili ayvalık”, “1878”, “komili profesyonel”, “komili”, “komili”, “komili”, “komili”, “komili berrak”, “komili brik”, “komili colors”, “komili doğrusu”, “komili fiesta”, “komili fina”, “komili klasik”, “komili konfor”, “komili kz ayvalık”” ibaresinden meydana geldiği ve koruma kapsamlarında 16. sınıftaki “Kağıt, karton (mukavva) ve bunlardan yapılmış ürünler (Kırtasiye amaçlı ürünler hariç). Kağıttan mamul havlular, peçeteler, tuvalet kağıtlan, mendiller.” mal ve hizmetlerin yer aldığı, buna göre, başvuru kapsamındaki malların ve hizmetlerin, itiraza dayanak markaların kapsamındaki mal ve hizmetlerle ortalama tüketici kitlesi, doğal yapısı, kullanım amacı, fiyatı, alım sıklığı, üretim dağıtım ve satış kanalları ile yerleri, rekabet, ikame veya tamamlama ilişkisi itibariyle tamamen farklı olduğu ve benzer olduklarından söz edilemeyeceği, davaya konu marka başvurusunun esaslı unsurunu “KOMİLİ” ibaresinin oluşturduğu, davacının itirazına mesnet teşkil eden markaların da esaslı unsuru “KOMİLİ” ibaresi olup, davaya konu markalar arasında bu unsurun ortak olarak yer almakta olduğu, bu anlamda, markalar görsel, işitsel, telaffuz, vurgu ve anlam olarak ele alındığında benzerliğin olduğu, 556 sayılı KHK md.8/1-b hükmünün uygulanabilmesi için markaların tescil edildiği ve/veya tescil edilmek istendiği sınıflar arasında da bir ayniyet ve/veya benzerlik bulunması gerektiği, bu nedenle markalar arasında, 556 Sayılı KHK md.8/1-b anlamında, halk nezdinde karıştırılmaya neden olacak derecede bir benzerliğin bulunmadığı, davacı şirketin (Yıldız Holding), kendisine ait “KOMİLİ” markasının, tescilli olduğu sınıflardaki tanınmışlığını ispatlayamadığı, bu nedenle de, 556 sayılı KHK md. 8/4’te yer alan hükümden yararlanma imkanının bulunmadığı, davacının bu markalar ile ilgili olarak seri marka ve/veya başkaca bir nedenle kazanılmış bir hakka sahip olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilinin istinaf itirazlarının kısmen kabulüyle, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak yeniden hüküm kurulması cihetine gidilmiş ve tarafların markaları arasında, 16. sınıftaki “Tespih” emtiası hariç diğer mallar yönünden, 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında benzerlik ve iltibas tehlikesinin bulunduğu, 556 sayılı KHK’nın 8/4. maddesi koşullarının davacı yararına oluşmadığı, davalının dava konusu başvurusu yönünden ise kazanılmış hak yaratan önceki tarihli bir markasının bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüyle davalı TPMK YİDK’nın 2016-M-4071 sayılı kararının 16. sınıf “Plastik malzemeden mamul ambalajlama ve sarma malzemeleri. Matbaa ve ciltleme malzemeleri. Basılı evraklar, basılı yayınlar, takvimler, posterler, fotoğraflar, afişler, tablolar, çıkartmalar, pullar. Kırtasiye, büro, eğitim-öğretim, yazım, çizim, resim ve sanatçılar için malzemeler (mobilyalar ve cihazlar hariç): kırtasiye tipi kağıt ürünler, yapıştırıcılar, Büro makineleri. Badana ve boya işleri için fırçalar ve rulolar.” malları yönünden kısmen iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK’nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK’nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.