Karar Metni

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 17.12.2019 tarih ve 2017/1249 E. – 2019/1300 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için mahalline gönderilen dosyanın eksikliklerin giderilmesinden sonra gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı tarafından emtia blok abonman sigorta poliçesi ile sigortalanan dava dışı Oyak Renault Otom. Fab. A.Ş’ye ait oto yedek parça emtiasının Fransa’dan Bursa’ya nakliyesi işleminin davalı tarafından üstlenildiğini, emtiaların 11/09/2008 tarihli CMR tahtında davalı firmaya ait araca yüklendiğini, aracın 13/09/2008 tarihinde İtalya sınırları içinde sürücünün direksiyon hakimiyetini kaybetmesi sonucu devrilmesi suretiyle gerçekleşen tek taraflı trafik kazası nedeniyle, taşıma konusu emtianın tamamının hasarlandığını, davacı tarafından sigortalısına hasar tazminatının ödendiğini ve müvekkilinin sigortalının haklarına halef olduğunu, davalıya müracaatta bulunulmasına rağmen sonuç alınamadığını ileri sürerek, 78.219,48 Euro’nun ödeme tarihi olan 19/08/2009 tarihinden itibaren işleyecek bankaların 1 yıl vadeli döviz hesabına uyguladığı en yüksek döviz faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, husumet itirazı ve zamanaşımı def’inde bulunmuş, usulüne uygun hasar ihbarının yapılmadığını, CMR’nin 17/2 maddesi uyarınca davalının sorumluluğunun bulunmadığını, kaldı ki sorumlu tutulacak ise, CMR’nin 23. maddesi uyarıca hesaplama yapılması gerektiğini, faiz talebinin de yerinde olmayıp, CMR’nin 27. maddesine göre talep edilecek faiz oranının yıllık %5’i geçmeyecek şekilde olması ve faiz başlangıcının da isteğin yazılı olarak taşımacıya gönderilmesi tarihinden itibaren başlatılması gerektiğini savunarak, davanın usul ve esastan reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davacı tarafından sigortalanan emtianın davalı tarafından taşınması sırasında meydana gelen trafik kazasının neticesinde malların zarar gördüğü, malların alıcıya ulaşamadığı, bu nedenle davalının CMR hükümleri kapsamında tazminat yükümlülüğünün bulunduğu, davacının sigortalısına, değer kaybı (%50) ve 10.000 Euro muafiyet tenzilatı yapıldıktan sonra 78.219,48 Euro ödemek suretiyle sigortalısının haklarına halef olduğu ve zararı yine CMR hükümleri kapsamında davalıdan talep edebileceği, dosyaya sunulan belgeler kapsamında taşınan malın değerinin 53.343 Euro olduğu, taşıyıcıya bildirilen bu bedelin CMR 23/3 maddesi kapsamında hesaplanan SDR tutarının altında kaldığı, ancak taşıyıcının mesuliyet tayininde kullanılmasına bir engel olmadığı, mal bedelinde azalma oranı (%50) dikkate alınarak, yük bedelinin 10.000 Euro tenzilinden kalan tutarın 17.171,50 Euro olduğu ve davacının davalıdan bu bedeli talep edebileceği, dava dışı sigortalı tarafından mal bedelinin tamamının ödendiği belirtilmiş ise de dosyaya sunulan belgeler kapsamında 17.409,32 Euro’luk kısmını Fransa’daki satıcı firmaya transfer ettiği, mahsup iddiasının da ispat edilemediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 17.171,50 Euro’nun 02/09/2009 dava tarihi itibaren işleyecek %5 oranında faizi ile birlikte davalı taraftan tahsili ile davacı tarafa ödenmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.