Karar Metni

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 21.06.2019 tarih ve 2018/265 E. – 2019/349 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce verilen 16.07.2020 tarih ve 2019/1903 E. – 2020/989 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirket tarafından yurtdışında yaşayan vatandaşlara faizsiz kazanç elde etme, ülke ekonomisine hizmet etme amacıyla para topladıklarını, istenildiği her an yatırılan paranın geri alınabileceği ve karşılığında yüksek oranlarda faiz verileceği garantileri ile bir banka gibi davrandıklarını, binlerce Türk vatandaşından mevduat topladıklarını, bu şekilde yatırımcıların dini ve milli duygularını da kullanmak suretiyle haksız çıkar sağladıklarını, müvekkilinin verdiği para karşılığında hisse senedi ve kâr payı kuponları verildiğini, ancak müvekkilinin tüm taleplerine rağmen bugüne kadar davalı şirketler tarafından parasının ödenmediğini, davalılar tarafından yürütülen bu para toplama faaliyeti SPK, TTK, Bankalar Kanunu, BK. ve sair mevzuata aykırı olduğunu, davalı şirketler tarafından davacı müvekkilinden haksız olarak tahsil edilen paranın iadesi için işbu davayı açma zorunluluğu doğduğundan bahisle davalarının kabulü ile fazlaya ilişkin her türlü talep ve dava hakları saklı kalmak kaydıyla davacı müvekkilinden tahsil edilmiş olan (50.069 DM) 25.600,00 Euro’nun davalı şirketlerden müştereken ve müteselsilen olarak tahsil tarihinden itibaren işletilecek avans faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabul kısmen reddi ile; 25.565,00 Euro’nun dava tarihi olan 26.03.2018 tarihinden itibaren işletilecek 3095 Sayılı Kanun’un 4/A maddesi gereğince T.C. Devlet Bankalarının bir yıl vadeli Euro cinsindeki dövize uyguladıkları en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili istinaf etmiştir.
Konya Bölge Adliye Mahkemesince, 7194 Sayılı Kanunun 41. maddesi ile 25/03/1987 tarihli ve 3332 sayılı Sermaye Piyasasının Teşviki, Sermayenin Tabana Yaygınlaştırılması ve Ekonomiyi Düzenlemede Alınacak Tedbirler İLe 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu ve 3182 sayılı Bankalar Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanuna eklenen geçici 4. madde gerekçesiyle ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve yeniden hüküm kurulmak suretiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK’nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK’nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.