Karar Metni

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 23.01.2019 tarih ve 2018/329 E. – 2019/70 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce verilen 17.01.2020 tarih ve 2019/571 E- 2020/86 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı tarafından davalı şirkete para yatırıldığını, davalı şirket temsilcileri tarafından yatırılan para karşılığında yüksek kazanç elde edecekleri ve yatırılan paraların istenildiğinde iade edileceği konusunda güven telkin edildiğini, para karşılığında ortaklık durum belgesi ve hisse senetleri verildiğini, davalının grup şirketleri bünyesinde barındırdığını, geri istendiğinde davalı şirketin ödeme yapmadığını beyan ederek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, davacı ile davalı şirket arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespiti ile davacının davalı şirkete yatırdığı paralardan dolayı 26.711,00 Euro’nun davalıya verildiği tarihlerden itibaren 3095 sayılı Kanunun 4/A maddesine göre işleyecek temerrüt fazi ile hükmen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, davacının davasının kabulü ile, davacı … ile davalı …Ş. arasında geçerli bir ortaklık ilişkisinin bulunmadığının tespitine, 26.711 Euro alacağın, 3095 sayılı Kanun’un 4/a maddesi gereğince, dava tarihi olan 31.03.2018 tarihinden itibaren işleyecek, Devlet Bankalarınca 1 yıl vadeli Euro cinsinden açılan mevduat hesaplarına uygulanan en yüksek faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının fer’i nitelikte fazlaya ilişkin faiz taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili ve davalı şirket vekili istinaf yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, 7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasaya eklenen geçici 4. madde gereğince ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak HMK’nın 353/1.b.2 maddesi gereğince açılan dava ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına, yargılama giderlerinin davalı şirket üzerinde bırakılmasına, davacı lehine karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan asgari ücret tarifesi gereğince maktu vekalet ücretine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK’nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK’nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.