Karar Metni

MAHKEMESİ : İZMİR BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 17. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İzmir 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 26.06.2018 tarih ve 2015/543 E. – 2018/796 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi’nce verilen 11.07.2019 tarih ve 2018/2349 E. – 2019/1406 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketin, dava dışı Zafer Kalkınma Ajansı ile yapmış olduğu anlaşma uyarınca Rekabetçi Kobi Mali Destek Programı kapsamında destek ve hibe alabilmek için başvuruda bulunduğunu, bu kapsamda planlanan teknoloji yenileme ve ihracat kapasitesinin güçlendirilmesi projesinde kullanılmak üzere kalkınma ajansının da talebi üzerine “Şişe Şişirme ve Besleme Makinesi Mal Alımı İhalesi” düzenlendiğini, bu ihalenin davalı şirketin uhdesinde kaldığını ve bu sebeple ihale konusu işe ilişkin 23/09/2014 tarihli sözleşme ile özel koşullar imzalandığını, bu sözleşme uyarınca şişe şişirme ve besleme makine ekipmanlarının 23/11/2014 tarihinde teslim edilmesi gerekirken üç aylık gecikme ile 17/02/2015 tarihinde davacıya teslim edildiğini, davacının bu süreçte tüm edimlerini yerine getirdiğini, sözleşme kapsamında belirlenen ön ödeme ile makine ve ekipmanların geriye kalan bedelini süresinde davalının banka hesabına yatırdığını, davalının şişe şişirme ve besleme makine ekipmanlarını geç teslim etmesi sebebiyle davacının sözleşme bedeli olan 130.350,00 TL’nin yarısı olan 65.175,00 TL’den mahrum kaldığı gibi, ticari alanda itibarının olumsuz etkilendiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 65.175,00 TL mahrum kalınan kâr ile sözleşmeden kaynaklanan gecikilen her bir gün için % 1 oranında olmak üzere 112.101,00 TL gecikme cezasının dava tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının taleplerinin davalının temerrüdü halinde söz konusu olabileceğini, davacı taraf, mal teslim tarihi olduğunu iddia ettiği 23/11/2014 tarihinde teslim talebinde bulunmadığından, davalının temerrüde düşürülmediğini, taraflar arasındaki sözleşmenin iki tarafa borç yükleyen nitelikte olduğunu, 23/09/2014 tarihli sözleşmeye göre davacının üzerine düşen edimleri yerine getirmediğini, davacının sözleşme bedelinin % 30’luk kısmını 15 gün içinde ödemesi gerekirken, bu süreden sonra 13/10/2014 tarihinde ödediğini, davacının edimlerini yerine getirmemesi üzerine davalının talebi üzerine yeni bir sözleşme yapıldığını ve buna göre mal teslim tarihinin 16/02/2015 tarihi olarak kararlaştırıldığını, bu teslim tarihine göre makinenin hazır edilerek gümrüğe getirildiğini, teslimattaki gecikmenin 1 gün olduğunu, bunun da davacının ağır kusurundan kaynaklandığını, davacının malı çekincesiz olarak teslim alması nedeniyle cezai şart talep etme hakkının bulunmadığını belirterek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, yapılan yargılama, toplanan deliller ve mahkemece benimsenen bilirkişi raporuna göre, taraflar arasında akdedilen 23/09/2014 tarihli sözleşme ile sözleşmeye konu makinenin 23/11/2014 tarihinde tesliminin kararlaştırıldığı, makinenin 17/02/2015 tarihinde teslim edildiği, davacı tarafından ihtirazı kayıt konulmadan teslim alındığını, uzatılmış süreye rağmen teslimin gecikmesinde davalının kusurlu olduğu, davacı tarafça ürünün teslim alındığı, davacının talep ettiği tazminatların gecikme nedeniyle alamadığı hibe ve gecikme cezası olduğu, davacının geç teslim sebebiyle mahrum kaldığı hibe desteğinin 65.175,00 TL olduğu tespit edildiğinden, davanın kısmen kabulü ile 65.175,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, davacı tarafça ürün teslim alınırken ihtirazı kayıt konulmadığından, davacının gecikme cezasına ilişkin isteminin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı taraf vekilleri tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, taraflar arasındaki sözleşmede, sözleşme konusu makinenin 23/11/2014 tarihinde teslim edileceğinin kararlaştırıldığını, ancak 17/02/2015 tarihinde geç teslim edildiğini, davalıya 35 gün süre verildiğinde dahi makinenin 29/12/2014 tarihinde teslim edilmesi gerektiğini, bu duruma göre de teslim tarihinin geçmiş olduğu ve süresinde teslim edilmemiş olduğunu, eğer bu makine süresi içerisinde teslim edilmiş olsaydı davacı tarafın dava dışı Zafer Kalkınma Ajansından alabileceği ek hibe ve destek miktarının 65.175,00 TL tutarında olacağı ve davacının bu destek bedelinden mahrum kaldığından, hibe desteğine yönelik davanın kabulüne karar verilmesinde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından davalının istinaf isteminin esastan reddine, davacı tarafça herhangi bir ihtirazı kayıt ileri sürülmeden makinenin teslim alındığı, davacı tarafın keşide ettiğini ileri sürdüğü ihtirazı kayıt ihtarnamesinin malın teslim alındığı 17/02/2015 tarihinde ya da öncesinde değil, teslimden bir hafta sonra 24/02/2015 tarihinde keşide edildiği, malın davacının sigortalı çalışanına teslim edildiği, teslim anına kadar herhangi bir ihtirazı kayıt ileri sürülmediğinden davacının cezai şart talebinin reddine ilişkin istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.