Karar Metni

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Antalya 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 08.11.2018 tarih ve 2018/144 E- 2018/665 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan kabulüne dair Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nce verilen 19.11.2019 tarih ve 2019/327 E- 2019/2192 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için mahalline gönderilen dosyanın eksikliklerin giderilmesinden sonra gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının 20.06.2013 tarihinde noterde düzenlenen araç satış sözleşmesi ile davalıdan satın aldığı aracın 5607 sayılı Yasa’ya ilişkin yönetmelikte belirtilen ÖTV bedelleri toplamı 66.859,00 TL’nin davacı alıcı tarafından 16/08/2017 tarihinde ödendiğini, davalının aracı satarken davacıya ÖTV’sinin ödenmediğinin bilgisinin verilmediğini, bu hususun ayıp niteliğinde olduğunu, davacının aracı satın alırken ÖTV’si içinde zannedilerek araç bedelini ödediğini, davacının ödemek zorunda kaldığı 66.859,00 TL ÖTV bedelinin davalı- satıcıdan tahsili için icra takibine geçildiğini itiraz üzerine takibin durduğunu ileri sürerek, davalının itirazının iptaline ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, araç satışı sırasında davacının aracın ÖTV’sinin ödenmediğini bilerek satın aldığını, tacir olan davacının TTK’nın 23. maddesince bu hususta davalıya süresinde ayıp ihbarında bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama ve toplanan delillere göre, tarafların 20.06.2013 tarihinde araç satış sözleşmesini imzaladığı, 16.08.2017 tarihinde araç ÖTV’sinin ödendiği, ÖTV ödendikten sonra 8 günlük süre içinde satıcıya ihbarda bulunulmadığı, 04/01/2018 tarihinde ihbarda bulunulduğu anlaşıldığından süresinde ayıp ihbarı yapılmaması ve davacının basiretli davranma yükümlüğünü yerine getirerek araçta vergiden kaynaklanan bir problemin olup olmadığını araştırmaması nedeniyle açılan davanın haksız olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’nun geçici 11. maddesi ve 09.08.2019 tarihli 30857 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan yönetmeliğin 3. maddesine göre aracı ilk iktisap eden maliklerin 4. madde gereği 31.12.2019 tarihine kadar Gümrük İdaresi’ne başvurmaları gerektiği ve aracın ilk iktisabında ödenmesi gereken özel tüketim vergisini (ÖTV) 5 ve 6. maddelere göre belirlenerek %25 oranındaki tutarındaki ÖTV’nin bir ay içinde ödeneceğinin düzenlendiği, somut olayda davacının davalıdan satın aldığı aracın Türkiye’de plakası mevcut olup, 7607 sayılı Yasa ve yönetmelik gereği davalı- satıcının aracı ilk iktisabında ÖTV’sini ödemeden ülkemizde serbest dolaşıma dahil ettiği ve daha sonra davacıya sattığı, ancak satış sözleşmesinde ÖTV ile ilgili bir düzenlemeden bahsedilmediği, bu durumda davacıdan satış sırasında aracın ÖTV’sinin ödenmediğini gizlediklerinin anlaşıldığı, davacının Gümrük İdaresinin bildirimi üzerine 16/08/2017 tarihinde 66.859,00 TL’yi Ziraat Bankası kanalıyla Gümrük Saymanlık Müdürlüğü hesabına yatırdığı, satılan aracın ÖTV’sinin ödenmediğinini basit bir muayene ya da gözden geçirilmeyle anlaşılmasının mümkün olmadığı, davalı- satıcının aracı ülkemizde dolaşıma dahil ettiği ve ithal ettiği tarihte ÖTV’sini ödemekle mükellef iken, bu edimini yerine getirmediği, davacının 7607 sayılı Yasa’nın 10. maddesinde düzenlenen yaptırımla karşılaşmamak için ödemek zorunda kaldığı ÖTV bedelinin davalıdan talep etmesinin mümkün olduğu, davalının takibe itirazının yerinde olmadığı, ancak davacı vekili icra takibinde davalıya gönderilen ihtarname gideri ve işlemiş faiz talep etmiş ise de ne icra dosyasında ne de dava dosyasında ihtarname evrakı ve ihtar giderine ilişkin bir makbuzun sunulmadığının görüldüğü, dava açılırken de 66.859,00 TL asıl alacak üzerinden harç yatırıldığı, bu durumda davalının takipten evvel ihtarname ile temerrüde düşürülmediği anlaşıldığından davacının takipte işlemiş faiz isteyemeyeceği, ayrıca ihtarname masrafına ilişkin belge sunmadığından ihtarname giderinin istenemeyeceği, gerekçesiyle davacı vekilinin İlk Derece Mahkemesi kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan kabulüne, 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-2. maddesince Antalya 4. AsliyeTicaret Mahkemesi’nin 08.11.2018 tarih, 2018/144 Esas, 2018/665 Karar sayılı kararın kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne, Antalya 10. İcra Müdürlüğü’nün 2018/1712 Esas sayılı takip dosyasında davalının itirazının iptali ile takibin 66,859,00 TL asıl alacak ve asıl alacağa takip tarihinden itibaren uygulanacak yıllık %9 oranında yasal faizi ile devamına, fazlaya ilişkin talebin reddine, asıl alacak tutarı üzerinden %20 oranında hesaplanan 13.371,80 TL icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, şartları oluşmadığından davalı lehine kötüniyet tazminatına hükmedilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK’nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK’nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre ve davalının tüzel kişiliği bulunmadığından …isminin karar başlığında yazılmamasının mahallinde düzeltilebilecek bir maddi hata olduğu anlaşılmış olmakla, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.