Karar Metni

MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 16.03.2017 tarih ve 2015/652 E. – 2017/187 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi’nce verilen 12.02.2020 tarih ve 2017/3858 E. – 2020/319 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı ile davalının arasında 07.10.2006 tarihli bayilik sözleşmesi ve 01.06.2007 tarihli protokolün imzalandığını, bu kapsamda davalının faaliyet gösterdiği akaryakıt istasyonunun bulunduğu taşınmazın üzerine davacı şirket lehine 29.05.2007 ila 29.05.2022 tarihleri arasında olmak üzere 15 yıllık intifa hakkının tesis edildiğini, bunun karşılığında davacının davalıya intifa bedeli olarak, fatura karşılığında 778.269 TL tutarında ödeme yaptığını, ancak taraflar arasındaki bayilik sözlemesinin 29.05.2012 tarihinde sona erdiğini ve intifa hakkının ise 05.07.2012 tarihinde terkin edildiğini, davacının peşinen ödenen 15 yıllık intifa bedelinin yaklaşık 10 yıllık kısmını kullanamadığını, davacı şirketin peşinen ve 15 yıllık intifa süresine orantılı olarak ödediği intifa bedelinden davacı şirketin yararlanamadığı süreye karşılık gelen kısmının güncellenmiş bedeli olan 513.019,35 TL’nin dava tarihinden itibaren avans faizi ve faiz tutarının %18 KDV’si ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş olup ıslah dilekçesiyle talebini toplamda 763.701,59 TL’ye artırmıştır.
Davalı vekili, TBK 82. maddesi uyarınca 2 yıllık sebepsiz zenginleşmeye dayalı alacak talebinin zamanaşımı süresinin geçtiğini, intifa hakkının davacının kusuru ile sona erdirildiğini, Rekabet Kurulunun 2002/2 dikey anlaşmalara ilişkin grup muafiyetine ilişkin tebliğe göre intifa hakkının sözleşme tarihinden 5 yıl sonrası olan 29.05.2012’de terkin edildiğini, ayrıca protokolün 6. maddesinde de davacıya intifa hakkının terkini halinde herhangi bir ek ödeme yapılmayacağına anlaşıldığını belirterek davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince yapılan yargılamanın sonucunda, intifa hakkının terkini işleminin, hak sahibi davacı şirketin vekaletname ile yetkili kıldığı temsilcisi tarafından 05.07.2012 tarihinde gerçekleştirildiği, resmi akit tablosunda davacının temsilcisi tarafından “…yukarıda özellikleri belirtilen taşınmaz üzerindeki lehdarı olduğum intifa hakkının tamamından bedelini aldığımdan çıplak mülkiyeti malikleri lehine terkinini talep ederim…” şeklinde beyanda bulunulduğu, bu beyan sonunda intifa hakkının tapu kaydından terkin edildiği, davacı tarfından intifa hakkına ilişkin bedelin tamamı alınarak çıplak mülkiyetin malikleri lehine terkin edilmiş olduğunun anlaşıldığı, bu nedenle davacının artık bakiye intifa bedelini isteyemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Bölge adliye mahkemesince yapılan yargılamaya göre, ilk derece mahkemesinin kararının isabetli olduğu belirtilerek davacı vekilinin istinaf talebinin HMK’nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.